مرغکی بودم ولی بال و پرم را باد برد
آشیان گلشن شور و شرم را باد برد
تا نسیم از خار زار این گلستان زخم خورد
گردبادی جست و گلهای ترم را باد برد
چون که شد طوفان خصم غیر،شاه ملک من
پاره های پیکر بوم و ب...

پدرم!خانه خراب است بیا
شهر در رنج و عذاب است بیا
غصه ی بی پدری پیرم کرد
پسرت خانه خراب است بیا
جور این ناپداران،ما را کشت
رنج این درد گران،ما را کشت
خشم طوفان خزان ما را کشت
حال فرزند،خراب است بیا
تا ...

کرد ملای اعظم این شهر
کارگر را چنین،عرضه به دهر
کارگر یعنی آه و رنج و سکوت
زیر بار گران بود و نبود
کارگر یعنی آه غیرت و درد
له شدن زیر منت نامرد
یعنی از بهر تکه ی یک نان
خم شدن زیر بار خرد و کلان
کارگ...

به نام خداوند شاه و گدا
خداوند دزد و پلیس و دغا
خداوند منبرنشینان دزد
خداوند این شغل پر اجر و مزد
خداوند هر حاجی اهل حال
خداوند این مار خوش خط و خال
خداوند پیشانی پینه دار
خداوند هر ریش آیینه دار
خداو...

دوست دختر بازم و هر دم جوانی میکنم
پیرم و با ترگلان خوش،تبانی میکنم
توی مسجد در دل محراب و با یاد خدا
خویش را آماده ی چشمک پرانی میکنم
در تب چشمک پرانیهای خود من گاه گاه
محض قرب حق، لبالب صیغه خو...