پاییز می آید از او احوال میگیرم
باران ببارد در هوایش بال میگیرم
بر روی ایوان مینشینم شعر میخوانم
حافظ به دامانم به عادت فال میگیرم
دستان سرما میفشارد استخوان هایم
آن سوز شیرینش به بر با شال میگیرم
باران پاییزی و من در خیمه ای از باد
این جشن تنهاییست من هر سال میگیرم
چایم ، کتابم ، خواب هایم ، لاک هایم
دنیای رنگینی که از آمال میگیرم
با حال خوبم باز هم من وعده ها دارم
هر دم بیاید گونه ها را چال میگیرم
پاییز من زیبا اناری سبز و دلخون است
هر چند گس از شاخه آن را کال میگیرم
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 3
پژمان خلیلی 27 دی 1398 17:58
نه چنان هوای رویت گذرد به داغداری
که تطاول نسیمی به چراغ لاله زاری
امیر عاجلو 08 فروردین 1399 15:39
خسرو فیضی 21 فروردین 1399 13:09
. درودها استاد
. مهر بانوی فرهیخته . عالی سروده ای بود
.