خوش سخن یاری سخندانی ،دلا
گوشه ای بنشسته محزون بی نوا
دور دستی را نگاهی می کند
منتظر آن لحظه از جسمی جدا
بی قراری را تحمّل ، زندگی
پشت سر ایام را بس ماجرا
گر چه داغی سینه دارد ای عزیز
همچو مجنون منزوی از هر کجا
ناز دارد، سرو قامت همچو بید
گر چه افتان گاه خیزان بینِ ما
آبروداری کند دوری ز خصم
مجلسی را میزبانی ، با صفا
از غزل سعدی و حافظ مولوی
یاد دیوانی بیفتد پر بها
رودکی را یاد ، یاد از شهریار
یاد بابا حیدری تُرکی سرا
نقل قولی را رساند گوش خلق
رهنمایی خلق را ، جانب سما
ولی اله بایبوردی
01 / 12 / 1399
تعداد آرا : 8 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 12
امیر عاجلو 10 اسفند 1399 14:37
درود بزرگوار ا
ولی اله بایبوردی 29 امرداد 1401 09:55
سلام
تشکر
منصور آفرید 10 اسفند 1399 22:31
درود بر استاد گرامی
بسیار زیبا وعالی
ولی اله بایبوردی 29 امرداد 1401 09:55
سلام
سپاس
ترانه هموطن 10 اسفند 1399 23:38
احسنت
ولی اله بایبوردی 29 امرداد 1401 09:55
سلام
ممنون
محمد رضا درویش زاده 11 اسفند 1399 01:46
هزاران درود استاد بزرگوار
ولی اله بایبوردی 29 امرداد 1401 09:55
سلام
تشکر
علی احمدی 13 اسفند 1399 01:44
هزاران درود استاد گران ارج
ولی اله بایبوردی 29 امرداد 1401 09:56
سلام
سپاس
حسین یوسفی رزین 14 اسفند 1399 16:32
بار دیگر رایحه ی دل انگیز غزل هایت
به مشام رسید حناب بایبوردی
درود نازنین
ولی اله بایبوردی 29 امرداد 1401 09:56
سلام
ممنون از همراهی تان