پیرهن
چون زلیخایی تو اندر بارگاه پیرهن
همچو داسی در ورای دادگاه پیرهن
یارب از جان بر دل غمدیده مسکین بتاب
ذره ای از روشنای روی ماه پیرهن
ای عزیز بی کس و کنعانی و یعقوبِ مصر
کی توانم زمزمی نوشم ز چاه پیرهن
تا که سر را بر گرفتم زآتش جانش ز دوش
سوختم چون تار و پودِ بی گناه پیرهن
خوش بود حال تو ای چه چون به دل داری نگار
کز نگارت بس نگهداری پناه پیرهن
عاقبت با پیکری خونین بپادارآن قیام
من که از دی دیده ام مولای آه پیرهن
سر به هر سجاده دادم تا کنم جان را فدا
ممکن جانم نشد جانا پگاه پیرهن
بذر نومیدی چو دادم بر دمن خاری شد از
سوز روئیدن به جانم با گیاه پیرهن
باقر رمزی باصر
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 7
امیر عاجلو 23 اردیبهشت 1400 13:11
سلام ودرود
مهستا راد 23 اردیبهشت 1400 15:28
علی معصومی 23 اردیبهشت 1400 16:09
درود و عرض ادب
جناب باصری نازنین
زیبا سروده اید
آفرین بر شما عزیز
◇◇◇◇
صبحی از آدینه ها ای کاش باد آورده بود
پیش این دیوانه عطر گاه گاه پیرهن
محمد مولوی 23 اردیبهشت 1400 22:27
سلام و درود گرامی
کاظم قادری 24 اردیبهشت 1400 10:14
سلام ودرود وزیباسروده اید ومرحبا برشما وازخداوند خواستارم پس از آن همه مشقات درزندگی درکنار خانواده عزیزتان روزگار به کامتان باشد وبایستی درود به شرف واراده شما بفرستم
سعید فرضی زاده 24 اردیبهشت 1400 16:21
سلام زیبا سرودید استاد
کاویان هایل مقدم 25 اردیبهشت 1400 12:25
باغ اندیشه تان آباد جناب شاعر