فیض

نظر 12

• 

  امیر عاجلو   16 اردیبهشت 1399 01:00

  لطیف و دلنشین
• 

  محمود حنیفی   16 اردیبهشت 1399 01:01

  درود دوست گرامی
• 

  علیرضا امیرخیزی   16 اردیبهشت 1399 01:11

  درود بر شما
• 

  سعید اعظامی   16 اردیبهشت 1399 01:28

  جناب حنیفی دوست خوبم .زیبا بود
  لیکن اینکه شعر پرسشی باشه یاخبری این زبان شعر وشاعر راقانع نمیکنه
  ما باید مبنا را بر اینکه بتوانیم از قوانین شعر بهره ببریم ومخاطب را
  به شعر جذب کنیم.بایست بیشتر از آرایه های ادبی دراین تک بیت ها استفاده کنیم
  چون تک بیت ها هویدا هستند.تمام تلاش هر شاعر دراین مواقع باید به شعر افرینش ببخشد
  باپوزش این نوشته ها بیشتر درمورد پرسشی وخبری بود.دوست عزیرم
  مثل بعضی دوستان اگه شعری نقد شود.همه استادیارن.شاعران سده6و7گذشته
  این دوران هستند..درودبرشما عالی بود
  
• 

  ایمان اسماعیلی   16 اردیبهشت 1399 02:10

  درود بر شما گرامی
• 

  ولی اله بایبوردی   16 اردیبهشت 1399 09:37

  افتادگی آموز اگر طالب فیضی.
  هرگز نخورد آب زمینی که بلند است.
  پوریای ولی
  
  سلام و درود
  
  تصویر سازی با مفاهیم دلنشین و قابل تامّل
  
  
• 

  خسرو فیضی   16 اردیبهشت 1399 19:47

  . درودها نثارتان باد
  . استاد ارجمند . این شعر زیبا و بعضی از نظرات بنده را وادار به نوشتن مطلبی
  . که تا حدودی حیاتی میدانم کرده است . گر چه در فضای مجازی یک کم سواد
  . هم از یک استاد واقعی ایراد می گیرد .
  . باید بدانیم هر نوشته اگر نتواند در تفهیم و انتقال مطلبی که در ذهن نویسند
  . ( خواه نویسنده نظرات باشد ) کامیاب شود نقض غرض شده است . و نگارنده جز تلف
  . کردن وقت و ایجاد سوءتفاهم و مشکل کردن موضوع کاری انجام نداده است .
  . بدیعی ست که اندیشه و تخیّل انسان بسیار وسیع است . و از سوی دیگر به تربیت
  . و آموزش نیاز دارد و نگارش اندیشه ها و تخیّلات محتاج آگاهی عمیق از زبان و طرز
  . کار بُرد آن و انواع سبک ها و شیوه های گوناگون بیان متناسب با هر یک است .
  . و نویسنده آگاه و اهل درد و اهل سخن کسی است که هر چه بیشتر از سویی
  . دانش کافی و از جهت دیگر قدرت نویسندگی داشته باشد .
  . امید دارم آنان که خود را می شناسند . بدانند که عرصه ادبیات بسیار گسترده
  . و پیچده است و نا آگاه و بی تامل بر اساس غرور ننویسند که خیلی زود
  . مشخص می شود که از درون تهی هستند .
  . این نوشتار را وظیفه خود می دانستم . امید که مقبول افتد
  .
• 

  عباس ذوالفقاری   16 اردیبهشت 1399 21:25

  سلام.....خوبید؟ قالبتان را نفهمیدم...و معنای شعرتان را
• 

  محمود حنیفی   16 اردیبهشت 1399 23:31

  درود جناب اعظامی
  نقدتان را پذیرا هستم گرچه پیشتر خود به نکات ذکر شده اشاره کردم
  
• 

  محمود حنیفی   16 اردیبهشت 1399 23:36

  استاد فیضی عزیزم
  نوشته شما گر تعریف حقیر بود یا نقد ، با تمام وجود سپاسگذارم که وقت گذاشتیت برای ارایه نکات به شاگردتون (اگه افتخارش باشد برام) گرچه کم سوادی من مجال فهم نکاتی که فرمودید رو نمیده ، ممنون میشم اگه مرحمت کنین نظری که دادین رو ساده تر کنین برام
  سپاس
• 

  محمود حنیفی   16 اردیبهشت 1399 23:45

  درود متقابل جناب ذوالفقاری عزیز
  بنده نمیتونم خرد گوییهام رو شعر بنامم
  از آنجایی که ذهن فراری دارم، هر زمان که به نا گه مظمونی نظم گون در حال عبور از ذهنم هست، به ناچار احوالات مذکور رو نزدیک به یکی از قالب های شعری نگارش میکنم،
  این خُردانه ازبنده شبیه به مفرد است،
  معنایش هم برگرفته از گفته معروف (افتادگی آموز گر طالب فیضی...) است
• 

  محمود حنیفی   16 اردیبهشت 1399 23:47

  درود پر احساسم بر باقی اساتید که نظر کردند و نظر دادند