جشن نوروزی ما در سال و ماه و روز نیست
لحظه ها را نیک باید مغتنم آنرا بزیست
درتناقض سور و سات سین بود افکارها
سین سیاهی از سپیدی دائما انکارها
سین سلوک و ساجد و رهرو شدن
آن دگر دنبال نان از در شدن
سین بعضی چون بود سین سرپناه
تا شود آن سین پناه بی پناهیشان پناه
آن دگر چون سکه هایش سربه سر
جمع و تفریقش کند از ته به سر
سرخوشان، سرمست دنیا می شوند
خودفروشان عاقبت رسوای عالم می شوند
آن سبد باشد چوخالی کو نهان
اهل دل دارند صداقت یک جهان
سبزی و صلح و صفا درچهرشان
چون بود مردی و مهر، آیینشان
گشته اند در سرخی آتش درون
چون درونشان آتش عشق اندرون
روزوشب غافل زدلها گشته ایم
غافل از غافل شدن ها گشته ایم
هرگزواصلا نبایدگفت،باشدحرف مفت
شایدم باشد نشاید زین سبب حرفی بگفت
قطعیت باشد حماقت آنچه گوید روزگار
شایدم باشد بلوغ و فهم ما آموزگار
معنی این زندگی خیلی عجیب است وبخیل
هرکسی دارد برای خویش تلقیح نخیل
درطریقت راه ها پرپیچ و خم باشد ولی
کوله ای پرتجربت خواهد رسیدن بر ولی
سهم ها را چون بدانیم آنچه از تقویم چیست
خود رها کردن بدانیم این تعلق ها به کیست
نوشدن تقویم باشد، باشدآن را کارنیست
نوشدن باید درونت، سبزه را انکار نیست
باز هم آمدبهار،آن فصل شادی بی غمی
منطقی درخویش بینی باشد آن شادی غمی
نظر 7
-
محمد علی رضا پور 03 فروردین 1399 23:41
سلام و احترام،
همان طور که احتمالا می دانید، سروش، سه گلشن، و شعر سبز(چندآهنگ)، قالب هایی تازه و توانمند در شعر فارسی اند که شایسته است بیش تر خدمت اهالی فرهیخته ی ادبیات، شناسانده شوند.
برای آشنایی بیش تر دوستداران این مقوله با قالب شعری سروش، چند سروش کوتاه تقدیم تان
می شود:
1- گفتن از عشق، کار سختی نیست/
خوب گفتن، شکار سختی نیست/
فصلِ اصلیِّ عاشقی، عمل است.//
2- برگ زرد خزان، خودش را، ریخت/
با هوا و زمین و آب آمیخت/
برگِ بی بار چون تمشک نبود.//
3-“علّیَت” داشت نخ نما می گشت/
فیلسوفی پی خدا می گشت/
عارفی از عُروج بر می گشت/
حرف نابش به دل گرامی گشت:/
“نور”، مجهول نیست؛ اثبات است.//
4- پسر و مادر، آخرین دیدار/
اشک ها: شعله های آتشبار/
رفت و ماند. استخوان که شد، برگشت.//
5- تاک تا شد، به جرمِ پاکی مُرد/
ایستاد. اوفتاد. خاکی مُرد/
مردِ خاکی به دردناکی مُرد/
زنده ی جاودان، غریبِ زمان.//
6-در زباله، پیِ غذا می گشت/
تازه از اختلاس بر می گشت/
اختلافات… . //
7-روز، شب شد. دوباره شب آمد/
خام ماندیم و صد لقب آمد /
آخرش جان ما به لب آمد/
خام تا خاک ….//
8-پَست را اوجِ سرفرازی بُرد/
به حقیقی ترین مَجازی بُرد/
توی بازی بُرد/
تبلیغات.//
9-رفتم از کوهپایه تا قله/
وقتِ برگشت گشت/
(وای! تا پایین/)
دره – دره … .//
10-دستت آماده کن!/
“دل گِرو در کِرِشمه های تمشک!”//
11-دل گدازنده، دلنواز آمد/
باز با ناز و سرفراز آمد/
کاشکی داشتم دلی، دلکی .//
12-آفتاب غروب و کشتی و آب/
موج بی تاب و التهاب و شتاب/
آی دریا! بیا مرا دریاب /
مثل ماهی به ساحل افتادم(افتادَه م) .//
13-مِه چه زیبا نِشَست بر تنِ دشت/
ناز و نرم از کنار دشت گذشت/
خاطرات تو در دلم آمد/
نازتازان و بی گذشت گذشت/
باز، گلگشت، نوعروس، خیال
(خوانش دیگر: باز، گلگشتِ نوعروسِ خیال .)//
14- ماه در کوهسار، زیباتر/
بادِ نرمِ بهار، زیباتر/
یار، چشم انتظار، زیباتر/
دل من، بی قرار، زیباتر/
در شبِ عشق.//
15-هر سری سرسپرده ی چیزی ست/
بسته بر حلقه ی دلاویزی ست/
مرغکِ شاخسارِ گلریزی ست/
من تو را دارم.//
16-هرچه که هست و جزئی از هستی ست/
همزمان، شعرِ عقل و سرمستی ست/
همه ی هستی اهل همدستی ست/
رازها واحدند و گوناگون.//
17-کِرم، پروانه می شود روزی/
غوره، فتّانه می شود روزی/
این زمین، خانه می شود روزی/
خوار نشمار.// -
خسرو فیضی 04 فروردین 1399 11:49
. با بهترین درودهایم
. استاد والانگر و عالیقدر . با تسلطی شگفت انگیز بر واژه گان
. آنچه مایل بودید را قلمی توانا ترسیم می کرد . تا چنین اثری
. خلق شود . نگرش بی بدیلتان و ذهنی هوشیار را درودها باید
. نگاه تان پر امید باد 
-
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
parisa fekri
-
maryam zallaghi
-
یاسر فرازیمقدم
-
محمد مهدی نصرزاده
نقد 1
مسعود مدهوش 08 فروردین 1399 11:03
درود برشما،
روز و شب غافل ز دلها گشته ایم....،زیبا و در خور توجه