شده سنگین به غمی بار طناب نفسم
ترسم این رشته شود پاره به خواب نفسم
تو چه داری خبر از حال دلم کهنه رفیق
که چرا مانده فقط یک دو حباب نفسم
باتو می گویم از آن یار چرا داده فشار
حلق من را به غم و داده عذاب نفسم
روزگاری به کسی من دل خود دادم و او
با دل و دیده خود کرد خراب نفسم
شدم عاشقتر از آن عاشق افسانه ای و
سر نهادم به بیابان بی آب نفسم
رفتم و آمدم و هی ستم از پشت ستم
دیدم و دل خفه شد پشت نقاب نفسم
آنچنان ضربه به مغز دل من زد که نگو
که به هم ریخت از آن قالب قاب نفسم
او که روزی نفسش بودم و می کرد دهان
پر به نوشیدن یک جرعه شراب نفسم
بی وفا بود و به هر ثانیه ای خوب رسید
مثل شلیک پیاپی به حساب نفسم
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 12
امیر عاجلو 08 خرداد 1400 09:10
.مانا باشید و شاعر
منصور آفرید 08 خرداد 1400 10:08
درود بر استاد غزلی زیبا و فاخر
جواد مرادی 08 خرداد 1400 17:44
درود جناب قادری شاعر ارجمند
خانه ات آباد عاشقانهء زیبایی سروده اید
ایوالله
محسن جوزچی 08 خرداد 1400 18:37
جناب قادری ،درود بر شما ،مانند همیشه قلمتان شکافنده واژه هاست ،بسیار زیبا و پر احساس
کیوان هایلی 09 خرداد 1400 08:37
درودها بر شما جناب قادری بزرگوار و عزیز
بسیار زیبا و دلنشین سرودید
قلمتان نویسا و سبز
کاویان هایل مقدم 09 خرداد 1400 10:18
احسنت برادر جان
نفسم به شماره افتاد با چنین کلک خوشی
کاظم قادری 09 خرداد 1400 12:07
مادربست مخلص مرامتیم
محمد خوش بین 09 خرداد 1400 19:54
محمد خوش بین 09 خرداد 1400 19:56
سلام و درود ها استاد عزیز
چقدر زیبا احسنت
لذت بردم
علی آقا اخوان ملایری 09 خرداد 1400 22:06
هزاران درود بر شما استاد ارجمند ادیب فرزانه و فرهیخته
زیبا غزلی ناب و دلنشین سروده اید
قلمتان نویسا، شاعرانگی هایتان مستدام باد
علی رفیعی 10 خرداد 1400 02:24
سلام و درود
شبنم رحمانی 10 خرداد 1400 07:48
درود بر شما استاد بزرگوار . بی نظیر سروده اید . زیبا و دلنشین و دارای صلابت تشبیه فوق العاده ای بود بیابان بی آب نفس .