توکه رفتی خانه ام تاریک شد،
دلم به تنهایی، دل بست،
عشق تو زمین گیرم کرد،
وبغضی به سنگینی کوه درحنجره ام جاخوش کرد،
کسی نمی داند، چه برمن گذشت؟!
حتی تو!
توکه رفتی آتشم خاموش شد، وسرماوجودم راگرفت،
بابهارآمدی...
وچه اتفاق دل انگیزی بود!
پنجره دل گیرم را گشودی،
روبه آسمانی که پربوداز، پرستوهای ازسفربازگشته،
ویاس های به غنچه نشسته،
ومن باورداشتم،که جایم درقلب توقرص ومحکم است،
ودل توخانه امنی ست برای من وعشق من،
وباورداشتم، که جایی درعمق وجودت حتمامی داند،
چه قدردوستت دارم،
و ندانستم که تنهاباچیدن گل بوسه ای ازلبهای تشنه ام، بربال نسیم خواهی رفت،
تا امروز، ویاشایدتاهمیشه..
پای رفتن ازکویت رادارم،
امادل نمی گزارد،
پای بست توست،
هنوزهم خودرادرآغوش دوستت دارم هایت پنهان داشته!
هنوزهم آغوشت می‌تواند،
این پیکرنیمه جان راازنوزنده گرداند،
هنوزهم صدایت می تواند،
مرابه صداقت آیینه ها، ولطافت باران دعوت کند،
هنوزهم دستانت می تواند عطرشب بوهای شب عیدرادرمن تازه گرداند،
کافی ست اشاره ای کنی،
تابی پروبال،
به سویت به پروازآیم،
ازهرگوشه کناربوی نوشدن می آید،
وزندگی جوانه می‌زند،
ولی کاش توتاابدبرایم، قدیمی می ماندی،
همان که بودی.
فقط بگو:
این نیمه جان رابه کدامین سمت وسوی بکشانم؟
که تو نباشی؟؟؟؟!!!!
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
mehdi rafiee
-
نستـــــرن طالبـــــــــزاده
-
Susan Jafarzade
نظر 15
امیر عاجلو 21 فروردین 1400 15:25
.مانا باشید و شاعر
نازنین نکیسا 22 فروردین 1400 07:29
پرنیا آرام 21 فروردین 1400 16:04
بسیار عالی ، درود بانو جان
نازنین نکیسا 22 فروردین 1400 07:29
لطف دارید
کیوان هایلی 21 فروردین 1400 16:52
درودها بر شما
بسیار زیبا سرودید
نازنین نکیسا 22 فروردین 1400 07:30
همچنین درود بر شما دوست عزیز
روزبه آریا 22 فروردین 1400 08:53
درود بر شما بانو
بسیار زیباست
نازنین نکیسا 22 فروردین 1400 09:34
امیر نادری 22 فروردین 1400 19:11
. درودها نثارتان باد
. استاد ارجمند . مهر بانوی فرزانه سروده بلند بالایتان را خواندم
. دلنوشته ای که شاعر مایل نبود قلم را وا گذارد !! . یکی از مختصات
. شعر سپید القاگر بودن آن است . یعنی موجز بودن
. و کوتاه سخن گفتن . جسارت این کمترین را عفو فرمائید
. قلم توانایی دارید . . قدر بدانید
. روزگارتان شاد و خرم باد
نازنین نکیسا 24 فروردین 1400 11:24
سلام وعرض ادب
ممنون ازحضرتعالی ونکته مفیدتان
ممنونم ازلطف حضرتعالی
کاویان هایل مقدم 23 فروردین 1400 10:36
دلنوشته ای محزون و شیرین خواندم
قلمتان استوار بانو
نازنین نکیسا 24 فروردین 1400 11:25
سپاس از مهرتان
محمد خوش بین 09 اردیبهشت 1400 22:25
درود بر شما دلنوشته زیبا و پاکی بود
محمد خوش بین 09 اردیبهشت 1400 22:26
در خیالم خاطرات آن زمستان مانده است
جای پای رفتنت در آن خیابان مانده است
بسکه دستان جدایی دست سردم را فشرد
دستم از لمس دگر دستی، هراسان مانده است
هیچ گنجشکی نمی فهمد زمان پرزدن
از چه ترسی شاخه ام این گونه لرزان مانده است
بار دیگر اشک هایم بی قراری می کنند
بار دیگر گونه هایم زیر باران مانده است
مثل ابراهیمم اما قصه ام برعکس اوست
کعبه ام از دست اسماعیل ویران مانده است
(یاری اندر کس نمی بینیم یاران چه شد؟)
چارسویم دشنه های نارفیقان مانده است
ای اجل! پیشم بمان، می ترسم از تنها شدن
در نفس هایم به قدر لمس تو جان مانده است
محسن جوزچی 10 اردیبهشت 1400 00:33
درود بر شما
