ذکرِ لبهایِ ملائِک، روز و شب، تنها علی است
چون کلیدِ آسمان ها در کفِ مولا علی است
این نوایِ خوش که امشب می رسد بر گوشِ دل
انعکاسِ ذکرِ جان بخشِ علی و یا علی است
فخرِ ابنایِ بَشَر، از بدو خلقت تا ابد
آنکه می نازد به او عالم، جنون آسا، علی است
گرچه برخی مرتضی را ربِّ اعلا خوانده اند
من نمی گویم خدا، دستِ خدا امّا علی است
کعبه گرچه خانهیِ حق است امّا بی گمان
آن شکافِ خانه می گوید که حق هم با علی است
آنکه جبریلِ امین در وصفِ او، روزِ اُحُد
صیحه زد در آسمان ها، لافتی الّا... علی است
آنکه جز او کس نشد هم شانِ زهرایِ بتول
پادشاهِ ملکِ ایمان، مرد بی همتا، علی است
آنکه نازل گشته در شانَش بسی آیاتِ وحی
در رکوعَش می دهد انگشترِ خود را، علی است
شاعران در وصف او حیران و عاجز مانده اند
آنکه وصفِ او نمی گنجد در این خط ها، علی است
من چه غم دارم که مولایم علی شیر خداست
ذکر من از کودکی تا روز محشر، یا علی است
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 04 بهمن 1402 11:16
سلام ودرود
محمود فتحی 06 بهمن 1402 13:02
باسپاس شاعر گرامی