اله یار خادمیان

امتیاز اعضا:

کوه غرور

ارسال شده در تاریخ : 25 تیر 1395 | شماره ثبت : H943672

گر چه گفتی دادِ بیداد از تو می گیرم بیا

آ سمان پرداز، من زا ر و زمین گیرم بیا

حسّ و هوشم رفته از نفس و نَفَس افتاده ام

دارم از پیرایه ی عشق تو میمیرم بیا

چند باید سوختن در این مسیر بی رواج

زند گی قفل است ومن درخویش زنجیرم بیا

سالها در گیربودم با خیالات خودم

از گروه و دسته ی بی عقل وتدبیرم بیا

جنگ کردن با توغیر ازادعائی بیش نیست

حرف و لفظم قصه ی بی تیغ و شمشیرم بیا

صبر تاکی جبر تاکی تا کجا دل واپسی

از سَر و از بی سَرو سا ما نی ام سیرم بیا

بیش ازاین خوارم مکن از خویش بی زارم مکن

دیگر از کوهِ غرورِ خود سرا زیرم بیا