سفره پر درد
همه عمر در این خانه، به جز درد ندیدم
منتی نیست اگر مردن خود را طلبیدم
حکمت بودن این سفره تزئین به عذاب
هیچ علت و نشانی که جوابی نشنیدم
اجبار به ماندن و به تکرار همه نوع جفا
عامل حرکتی چرخ و فلک ، طفره بدیدم
عمر ما نیز چه با سرعت و بد می گذرد
دائماً تلخی از این زندگی شوم چشیدم
حیف چندین دههی عمر به میلم نگذشت
دلخوش دیدن و آغاز بهارم ز دو دیده ام
دلخوش کندن هر البسه کهنه ی جهلم
جامه ی جنس خرد تن بشود، باد امیدم
من شریک غمم و درد برایم شده عادت
بر خادم و درمان گر نادانی مردم مریدم
سروده شده توسط ادریس
مرداد ۱۴۰۰
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 01 مهر 1400 22:54
!درود
ادریس علیزاده 03 مهر 1400 16:01
درود بر شما????
حسن مصطفایی دهنوی 02 مهر 1400 07:29
سلام و درود استاد
عالی است
سربلند و پاینده باشید
ادریس علیزاده 03 مهر 1400 16:01
درود بیکران ????
علی مزینانی عسکری 02 مهر 1400 12:04
سلام و عرض ادب
احسنت
ادریس علیزاده 03 مهر 1400 16:01
درود بیکران ????