نباید بشکنی ای ساقهی گندم
نمیبینی ز اشک و نالهی مردم
توایی نان آور پاک سر سفره
تو را دربند میدارند و بر سخره
نهالت ریشهی این خاک روحانی
چرا در بیشهای غمناک و زندانی
توایی که زاده افسانه غیرت
به هر افتاده از هر دانه عبرت
به هر اشکی سر ریزد ز چشمانت
تقاص آن بلرزاند به فرمانت
تن دژخیم محکوم به قربانی
به دست داس های نسل جیرانی
نباید بشکند هر ساقه لادن
نه غم بیند، نه مرگی و نه جان دادن
سرود شده توسط ادریس علیزاده
۲۳ آبان ۱۴۰۱
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 24 آبان 1401 11:44
درود بر شما