دلنوشته ای بر حزب [16] قرآن ؛ مهریه، ازدواج، طلاق و حق یتیم

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

[ دلنوشته ای بر حزب ۱۶ آیات ۱ تا ۲۳ سوره مبارکه نساء]

آیه ۱- یا أَیُّهَا النّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَهٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً کَثِیراً وَ نِساءً وَ اتَّقُوا اللّهَ الَّذِی تَسائَلُونَ بِهِ وَ الْأَرْحامَ إِنَّ اللّهَ کانَ عَلَیْکُمْ رَقِیباً

پروا کنید از پروردگارتان انسانها
‌پرودگاری که اّحسنت گفت، آفرینش ما
ز یک نَفس آفرید تمام انسانها را
همسری قرار داد هم جنس آنها را
خلق بسیاری از آن دو آورد پدید
در اطراف عالم برانگیخت شدید
زن و مرد آفریدشان تن یکسان
یک تن اند زنان و مردان جهان
پروا کنید خدایی که به نام او
درخواست ز یکدیگر میکنید او
کوتاهی نکنید در صله ی ارحام
مراقب اعمال است خدا هر گام
از امیر المومنین این کلام باشد
صله ی ارحام کنید گر سلام باشد
آغاز سوره ی نساء سفارش تقواست
بنیان خانواده رکنش یقین تقواست
خلقت و تربیت انسان دست خداست
پروا و اطاعت لازم است و رواست

آیه ۲-آتُوا الْیَتامی أَمْوالَهُمْ وَ لا تَتَبَدَّلُوا الْخَبِیثَ بِالطَّیِّبِ وَ لا تَأْکُلُوا أَمْوالَهُمْ إِلی أَمْوالِکُمْ إِنَّهُ کانَ حُوباً کَبِیراً

اموال یتیمان را به آنان دهید
بلوغ که رسیدند به آنان دهید
بد و نامرغوب خود جایگزین نکنید
مال مرغوب شان تبدیل بد نکنید
مال آنان به ضمیمه مال نخورید
آتشی خورده اید گر چنین کنید
آنچه داشته اند همان پس دهید
گناه بزرگی کرده اید پس ندهید

آیه ۳- وَ إِنْ خِفْتُمْ أَلاّ تُقْسِطُوا فِی الْیَتامی فَانْکِحُوا ماطابَ لَکُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنی وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاّ تَعْدِلُوا فَواحِدَهً أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ ذلِکَ أَدْنی أَلاّ تَعُولُوا

گر ترس عدالت در ازدواج یتیمان دارید
از ازدواج با دختران یتیم دست بردارید
با زنان دلخواه خود قصد ازدواج کنید
دو ، سه یا چهار زن توانید اختیار کنید
ترس دارید عدالت بین همسران نکید
یک زن بسنده ، تعدد زوجات رها کنید
جای همسر دوم کنیزی که مال شماست
کام گیرید و مراعات حقوقش روا کنید
چنین کنید به عدالت یقین نزدیک ترید
ترک ستم کرده اید به خدا نزدیک ترید

بعضی مردان دختران یتیم تکفل کردند
سن بلوغ رسیدند ازدواج می کردند
مهریه کم می نهادند به کابینشان
سهل و آسان می دانند طلاقشان
امر کرد خدا به رسول وفا
سخت گیرید و مراعاتشان ز جفا
به عدالت ازدواج کنید دختران یتیم
حافظ است به ایتام خدا ،عدل یتیم
شرط ازدواج تعدد حفظ عدالت است
تمایلات قلبی و جسمی مراعات است
جز مالک هستی و اهل بیت رسول
کسی ندارد قدرت عدل کند ، قبول
پیدا شد کسی عدالت به پا کند
نص فرمان کند و حرفها رها کند

آیه ۴- وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَهً فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْءٍ مِنْهُ نَفْساً فَکُلُوهُ هَنِیئاً مَرِیئاً

مهر زنان هدیه و به رغبت دهید
دِین مطلق است و بی منت دهید
به میل و رضایت قلب هدیه بخشیدند
حلال و گوارای شما، به رضا بخشیدند
____
نِحلّه معنی اش زنبور عسل است
هدیه ی زنبور به مردم عسل است
توقعی ندارد زنبور که عسل داده
مهر به رضا بخشد که عسل داده
بهترین اموال، سه مصرف دارد
مهر وحج و کفن و دفن اثر دارد
نرخ زن نیست مهریه نشان صداقت است
هر دلیل جز رضا دهید حماقت است
مالک مهریه فقط اختیار زن است
بخشش و کسب آن حق زن است
تحت تاثیر عواطف قرار نگیرد زن
کل مهر نبخشد و بخشی گیرد زن

آیه ۵- وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَکُمُ الَّتِی جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ قِیاماً وَ ارْزُقُوهُمْ فِیها وَ اکْسُوهُمْ وَ قُولُوا لَهُمْ قَوْلاً مَعْرُوفاً

دوام زندگی بر قوام اموال است
خدا قرار داد، دوامتان مال است
بدست سفیهان ندهید اموالتان را
از سود مالتان دهید رزق آنان را
حفظ کنید اموال سفیهان را شما
برخورد کنند با شما آنان به خطا
آرامشان کنید با سخنی شایسته
نیکی کنید حقشان که خدا گفته
__
شرابخوار و فاسق سفیه خوانده شوند
افرادی چنین ز مسولیت ها رانده شوند
اموال عمومی ندهید دست اشخاصی
بی حق اند تصرف اموال خاصی
باقر العلوم اهل بیت پیغمبر
چنین دستور داده فرمان بر
سفهاء فرمود کسانی هستند
فاقد اطمینان و سر مستند
سرمایه ی زندگی راکد بودنش ممنوع
به تولید و سود رسانی دهید مسموع
اموال یتیمان و سفیهان بکار اندازید
نزدیک ترید به خدا که پس اندازید

آیه ۶- وَ ابْتَلُوا الْیَتامی حَتّی إِذا بَلَغُوا النِّکاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْداً فَادْفَعُوا إِلَیْهِمْ أَمْوالَهُمْ وَ لا تَأْکُلُوها إِسْرافاً وَ بِداراً أَنْ یَکْبَرُوا وَ مَنْ کانَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْ وَ مَنْ کانَ فَقِیراً فَلْیَأْکُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذا دَفَعْتُمْ إِلَیْهِمْ أَمْوالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَیْهِمْ وَ کَفی بِاللّهِ حَسِیباً

یتیمان بیازمایید تمیز رسند
به سن بلوغ و ازدواج رسند
گر در آنان رشد فکری یافتید
اموالشان به آنان باز یافتید
شتاب و اسراف اموالشان نخورید
پس گیرند اموالشان بلوغ نخورید
قیم و سرپرستی که نیازمند نیست
چشم پوشی کند حق الزحمه نیست
آن که نیازمند و بی مال است
اندکی ارتزاق کند از مال است
متعارف برداشت کند حق الزحمه
چون نگهداری کرده ، حق الزحمه
گر به رد اموال شدید بر آنان
شاهدانی بگیرید رد اموالشان
این گواهی حفظ مال آنان است
گرنه بر محاسبه خدا آسان است
__
تحت الحفظ ولی حق تصرف دارد
مال خود یتیم که حافظ دارد
فکر و جنسی، بلوغ کافی نیست
شم اقتصادی لازم دارد
در سپردن مال یتیم به یتیم
حدس خالی تنها لازم نیست
اطمینان کامل به رشد یتیم
لازم است سپردن مال به یتیم
گواهی مردم عزت دنیاست
گواهی ایزد عزت عقباست

آیه ۷- لِلرِّجالِ نَصِیبٌ مِمّا تَرَکَ الْوالِدانِ وَ الْأَقْرَبُونَ وَ لِلنِّساءِ نَصِیبٌ مِمّا تَرَکَ الْوالِدانِ وَ الْأَقْرَبُونَ مِمّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ کَثُرَ نَصِیباً مَفْرُوضاً

برای مردان و اولاد ذکور
سهمی از والدین و خویشان مذکور
برای زنان و فرزندان اناث
سهمی چو ذکوران بر جاست
سهم شان کم باشد یا زیاد
سهمی معین، نه کم نه زیاد

خویشاوندی که نزدیک تر است
در ارث بردن ، مقدم تر است
تقسیم عادلانه به معیار است
نه مقدار مال که احوال است
سهم الارث مقدار مقرر است
تغییر ناپذیر دقیق معین است

آیه ۸- وَ إِذا حَضَرَ الْقِسْمَهَ أُولُوا الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکِینُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَ قُولُوا لَهُمْ قَوْلاً مَعْرُوفاً

گر هنگام تقسیم ارث دنیا رفته
حضور داشتند افراد یاد رفته
خویشان فقیر ،ایتام و مسکینان
چیزی از آن ترکه دهید بر آنان
روزی دهید به امر خدای جهان
گشاده رو باشیدشان و مهربان

اولوالقربی بستگان فقیر هستند
آبرومند و قبول دستگیر هستند
به طور طبیعی از ارث محرومند
سفارش عاطفی است و مقبولند
مخفیانه تقسیم نکنید اموال را
تا ببیند آخر صاحب المال را

آیه ۹- وَ لْیَخْشَ الَّذِینَ لَوْ تَرَکُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّهً ضِعافاً خافُوا عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللّهَ وَ لْیَقُولُوا قَوْلاً سَدِیداً

پس از مرگتان ترس فرزند دارید
گر ناتوانی و ضعفشان آگاه اید
از ستم به یتیمان بپرهیزید
بترسید از خدا اهل پرهیزید
سخنی استوار گوییدشان
به اصلاح و نیکی پوییدشان

خوردن مال یتیم بازتابش دنیاست
خسارت رسد اولادتان این جاست
عذاب اخروی وعده حق است
خوردن مالش یقین ناحق است
گر دارید کودکان ناتوان و ضعیف
وقف و انفاق اموالتان شوید حریف
کل اموال خود را گر کنید انفاق
ظلم خود کرده اید نکنیم ارفاق
فکر تامین فرزندان واجب
در کتاب گفته ایم حاجب
با یتیمان چنان کنید رفتار
با یتیمانتان هستید کردار
ظلم امروز ما بر ایتام
نشود فرهنگی در ایام
نه خیانت کنید اموال یتیم
نه خشونت کنید گفتار یتیم
آزمون در آییم آنان ایتام اند
تحت الحفظ خدای انسان اند

آیه ۱۰- إِنَّ الَّذِینَ یَأْکُلُونَ أَمْوالَ الْیَتامی ظُلْماً إِنَّما یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَیَصْلَوْنَ سَعِیراً

گر ستمگری خورید اموال یتیم
آتشی خورده اید نه مال یتیم
در شکم هایتان انباشته میگردد
در قیامت همان افروخته میگردد

خوردن مال یتیم در منزلشان
اشکالی نیست نباشد زیانشان
شرط آنکه نشود حالتان عادت
بی هدف بی اثر تکرار عیادت
گر به سرکشی روید و دیدارش
شادیش شاد و بیماری بالینش
نیک کرده اید یقین درحق یتیم
نیکتر دهد بجایش خدای یتیم

آیه ۱۱- یُوصِیکُمُ اللّهُ فِی أَوْلادِکُمْ لِلذَّکَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَیَیْنِ فَإِنْ کُنَّ نِساءً فَوْقَ اثْنَتَیْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثا ما تَرَکَ وَ إِنْ کانَتْ واحِدَهً فَلَهَا النِّصْفُ وَ لِأَبَوَیْهِ لِکُلِّ واحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمّا تَرَکَ إِنْ کانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلَدٌ وَ وَرِثَهُ أَبَواهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ فَإِنْ کانَ لَهُ إِخْوَهٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّهٍ یُوصِی بِها أَوْ دَیْنٍ آباؤُکُمْ وَ أَبْناؤُکُمْ لا تَدْرُونَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ لَکُمْ نَفْعاً فَرِیضَهً مِنَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ کانَ عَلِیماً حَکِیماً

حکم خدا در حق فرزندانتان این است
پسر را دو برابر دختر سهم الارث است
گر وارثان زن و بیش از دونفر باشند
دوسوم میراث میت سهامدار باشند

گر میت فقط وارث اش یک دختر بود
نصف میراث ارث بَرد تک دختر بود
سهم والدین یک شش برکسی فرزند بود
گر نداشت فرزندی والدین او وارث
مادرش یک سوم الباقی پدر را ارث
گر برادرانی داشت میتی دنیا
مادرش یک ششم برد مال دنیا
احکام خدا حق و مطلقا بی نقص
عمل به وصیت کنید بُود این اصل
حق الناس دهید و سهم وارثان تقسیم
ذات حکم ایزد شد بله گفتن و تسلیم
به یقین نمدانید پدرانتان برتر
پسرانتان ارجح یا کدامشان سرتر
حکم ما فقط واجب سوی ایزد برتر
حکم ما کنید اجرا دانای حکیم سرتر

آیه ۱۲- وَ لَکُمْ نِصْفُ ما تَرَکَ أَزْواجُکُمْ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُنَّ وَلَدٌ فَإِنْ کانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَکُمُ الرُّبُعُ مِمّا تَرَکْنَ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّهٍ یُوصِینَ بِها أَوْ دَیْنٍ وَ لَهُنَّ الرُّبُعُ مِمّا تَرَکْتُمْ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ وَلَدٌ فَإِنْ کانَ لَکُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمّا تَرَکْتُمْ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّهٍ تُوصُونَ بِها أَوْ دَیْنٍ وَ إِنْ کانَ رَجُلٌ یُورَثُ کَلالَهً أَوِ امْرَأَهٌ وَ لَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِکُلِّ واحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ فَإِنْ کانُوا أَکْثَرَ مِنْ ذلِکَ فَهُمْ شُرَکاءُ فِی الثُّلُثِ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّهٍ یُوصی بِها أَوْ دَیْنٍ غَیْرَ مُضَارٍّ وَصِیَّهً مِنَ اللّهِ وَ اللّهُ عَلِیمٌ حَلِیمٌ

زنی را که همسر داشت رخت آخرت پوشید
گر نداشت فرزندی نصف مال به شوهر شد
گر بُود به او فرزند گر چه شوهری دیگر
تلث آن رسد فرزند یک چهارمش شوهر
شرط سهم وارث ها کسر دِ ین میت شد
پس عمل به وصیت ، الباقی معین شد
مردی مُرد و دنیا رفت اینچنین مقرر شد
یک چهارم چیزی که به دنیا جا مانده
گر نباشه فرزندی مرده ای را باز مانده
گر برای میت بود باقی مانده فرزندی
سهم همسران او هر کدام به یک هشتم
ارث بردند از آن چیزی جا گذاشته در دنیا
پس عمل به وصیت اولویت است آنها
دِینی گر به میت بود دِین ادا کنند انها
وارثان زن یا مرد کلاله ی او باشند
یک خواهر و یک برادر وارثنشان باشند
ارث هر کدام آنان یک ششم سهم باشند
گر بُود به بیش یک خواهر و برادر آن
ثلث ترکه ی میت سهمی میبرند یکسان
دِین میت ادا شد الباقی رسد آنها
حق وصیت برجاست الباقی به ارث بَرها
وصیت زیان ها داشت حال وارثان بیجا
گر زیان وارث بود وارثان کنند ملغی
حکمی را که دریافتید سوی ایزد مننان
دانای حکیم هستیم هر چه میکنند آنان

بیش از ثلث مال وصیت نکنید
فکر وارث باشید و زیان نکنید
وصیتی که ضررش به وارث است
اجرا کردن و نه اختیار وارث است
حج و خمس و زکات و کفاره
دیون مردم و هر بدهی داره
اول پرداخت کنید سپس تقسیم
گر ایمان دارید خدا و بنده تسلیم
حال وراث در وصیت مراعات گردد
اولویت اند آنان سپس ادا گردد

آیه ۱۳- تِلْکَ حُدُودُ اللّهِ وَ مَنْ یُطِعِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ یُدْخِلْهُ جَنّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها وَ ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِ

حدود و مقرراتمان را بیان کردیم
بطور واضح و آسان عیان کردیم
هر کس از خدا و رسولش پیروی کند
تسلیم حکمت و خدایش سجده کند
باغهایی که زیر درختانش نهرها جاریست
ورود و تا ابد به کامیابی و رستگاریست

آیه ۱۴- وَ مَنْ یَعْصِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَتَعَدَّ حُدُودَهُ یُدْخِلْهُ ناراً خالِداً فِیها وَ لَهُ عَذابٌ مُهِینٌ

هر که نافرمانی خدا و رسولش کند
تجاوز به حدود و احکام الهی کند
آتشی در افکنده همیشه معذب است
در عذاب و خواری و ذلت معلق است

وصیت نامه وارثان عمل نکنند
دیون میت وارثان ادا نکنند
انکار حق کنند و وفا نکنند
سهم وارثی خورند و جفا بکنند
به تصاحب اموال قیام کنند
غافل و اگاهانه این چنین کنند
به قهر الهی گرفتار شدند
دنیا و اخرت یقین خوار شوند
متجاوز به حقوق دیگرانند آنان
ردیف کفر و جنگ خدایند آنان
یقینا کسی به جنگ خدا آید
خوار و ذلیل و نابودی به بار آید

آیه ۱۵- وَ اللاّتِی یَأْتِینَ الْفاحِشَهَ مِنْ نِسائِکُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَیْهِنَّ أَرْبَعَهً مِنْکُمْ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِکُوهُنَّ فِی الْبُیُوتِ حَتّی یَتَوَفّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ یَجْعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِیلاً

زنانی که عمل ناشایسته پیش گیرند
چهار مرد مسلمان به شهادت گیرید
گر آنان به عدالت شهادت دادند
جبس شان در خانه آزادند
مرگشان فرا رسد حبس اند
آن چه کردند در این حدند
یا پدیدار کنند خدا راهی
یا توبه یا مقرر کند حدی

دین اسلام بهترین دین است
کامل است و شرف بیمه است
لازم است به اثبات زنا
چهار مرد مسلمان ز زنا
شهادت دهند پیشگاه خدا
چشم خود دیده اند که زنا
گر دهند سه مرد شاهد
هر سه شلاق خورند واحد
قتل دو شاهد فقط کافی است
حفظ آبرو چنین رازی است
حفظ آبرو کنید مردم
حکم حق است چنین مردم

آیه ۱۶- وَ الَّذانِ یَأْتِیانِها مِنْکُمْ فَآذُوهُما فَإِنْ تابا وَ أَصْلَحا فَأَعْرِضُوا عَنْهُما إِنَّ اللّهَ کانَ تَوّاباً رَحِیماً

هر مسلمانی عمل ناشایسته کند
چه زن باشد ، چه مرد چنین کند
سرزنش و توبیخ بیازارید آنان را
توبه کردند تعرضی نکنید آنان را
توبه ی خلق پذیرد خداوند جهان
به بندگان بخشایشگرست مهربان

دو مرد یا دو زن تصمیم گناه کردند
تنبیه و تعزیر و تهدید کنید بر گردند

آیه ۱۷- إِنَّمَا التَّوْبَهُ عَلَی اللّهِ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَهٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِنْ قَرِیبٍ فَأُولئِکَ یَتُوبُ اللّهُ
عَلَیْهِمْ وَ کانَ اللّهُ عَلِیماً حَکِیماً

گر به نادانی مرتکب گناه شدید
پس به زشتی عمل آگاه شدید
سوی رب رفته سجدگاه شدید
انقریب به اقرار گناه شدید
پس یقین میپذیرم توبه هایتان
پاک و طاهر کنم محو گناهانتان
دانا و حکیم است خداوند جهان
به مصالح خلق آگاه و مهربان
_
روی نادانی و بی توجهی باشد
نه روی عناد و کفر ورزی، گناه
چو آگاه شد به گناه توبه کند
بلرزد ز خوف خدا و گریه کند
یقین توبه اش پذیرد خدا
گناهان ببخشد خدای وفا
گناه زیاد نشده توبه آسان است
گناهان شود زیان پریشان است
پذیرش عذر گناهکار بی عناد
حکیمانه ست سجده آیی عباد

آیه ۱۸- لَیْسَتِ التَّوْبَهُ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاتِ حَتّی إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّی تُبْتُ الْآنَ وَ لاَ الَّذِینَ یَمُوتُونَ وَ هُمْ کُفّارٌ أُولئِکَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذاباً أَلِیماً

اشتغال اعمال زشت مادام العمر
تا رسد مشاهد بر پایان عمر
در آن ساعت پشیمان شود ز گناه
توبه کند آن وقت که کرده گناه
پذیرفته نیست آنان یقین توبه ای
نه درحال کفر میران قبول توبه ای
مهیا کرده ایم ، گروه عذابی بزرگ
یقین حق است وعدهِ خدای بزرگ

دراختیار و آزادی توبه ارزش خوان
نه اجبار و هنگام جان دادن ، بدان

آیه ۱۹- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا یَحِلُّ لَکُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّساءَ کَرْهاً وَ لا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ ما آتَیْتُمُوهُنَّ إِلاّ أَنْ یَأْتِینَ بِفاحِشَهٍ مُبَیِّنَهٍ وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِنْ کَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسی أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ یَجْعَلَ اللّهُ فِیهِ خَیْراً کَثِیراً

اهل ایمان را حلال نیست مومنان
به جبر و اکراه و میراث گیرند زنان
سخت گیرو بهانه جو نباشید آنان
آنچه مهر کرده اید زور نگیرید آنان
مگر عمل زشتی آشکارا کنند آنان
با انصاف و خوش رفتار کنید آنان
دلپسند نبودند اظهار کراهت نکنید
آگاه نیستید به کراهتی که کنید
چیزهایی ناپسند شماست ولی
خیری دارد که آگاه است وَلّی
مقدر کرده در آنان خیرهایی علیم
سجده در آیید درگاه خدا ی حکیم

در سنت جاهلیت انسان
گاهی زن به ارث میبرند آنان
اینچنین بیان فرمود قرآن
قابل ارث نیست یقین انسان
مال واموال ارث میبرد انسان
ارث انسان نیست بر انسان
گر زنی همسرش فوت کرد
انتخاب دارد او خود کرد
گاهی خیر میشود شری
گاهی شر میشود خیری
راز خیر و شر گاهی است
جهل به خیر و شر ذاتی است
رمز و راز خیر و شر
درک قدرتی از اوست
گاهی شر ما نیک است
گاهی نیک ما شر است
آنچه را که حکمت نیست
قدرتی به تشخیص نیست
پس اگر به ایمانیم
شر و خیر نمی مانیم
علم حکمت و بینش
دست حضرت حق است
بندگی کنیم تکریم
هر کرامتی از اوست

آیه ۲۰- وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدالَ زَوْجٍ مَکانَ زَوْجٍ وَ آتَیْتُمْ إِحْداهُنَّ قِنْطاراً فَلا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَیْئاً أَ تَأْخُذُونَهُ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِیناً

گر خواستید همسری جای همسری گیرید
مهر داده اید حق است ، حق پس نگیرید
با تهمت و افترا قصد پس گیری دارید
گناه فاحش و زشتی چنین نیتی دارید

آیه ۲۱- وَ کَیْفَ تَأْخُذُونَهُ وَ قَدْ أَفْضی بَعْضُکُمْ إِلی بَعْضٍ وَ أَخَذْنَ مِنْکُمْ مِیثاقاً غَلِیظاً

قبال عهد نکاح عهد مهر پرداختید
ظلم مکن کنون قصد دگری ساختید
کام گرفته اید از هم ، چنین نکنید
عهد بسته اید و زن ستم نکنید

آیه ۲۲- وَ لا تَنْکِحُوا ما نَکَحَ آباؤُکُمْ مِنَ النِّساءِ إِلاّ ما قَدْ سَلَفَ إِنَّهُ کانَ فاحِشَهً وَ مَقْتاً وَ ساءَ سَبِیلاً

زنانی که پدرانتان به نکاح در آورده اند
حرام است ازدواج کنید که رهانیده اند
آنچه پیش تر از دستور محقق گردید
درگذشت خدا یتان و عفو گردید
عملی پست و زشت و مغبوض خداست
بس قبیح است و ستمگری نارواست

از رسوم مست جاهلیت یکی این بود
ازدواج با زنان پدر قسمی ایین بود
یکی انصار بنام ابوقبیس دنیا رفت
پسرش خواستگاری نامادر رفت
کسب تکلیف پیامبر کنم آن زن گفت
پاسخ این آیه شد که خداوند گفت

آیه ۲۳- حُرِّمَتْ عَلَیْکُمْ أُمَّهاتُکُمْ وَ بَناتُکُمْ وَ أَخَواتُکُمْ وَ عَمّاتُکُمْ وَ خالاتُکُمْ وَ بَناتُ الْأَخِ وَ بَناتُ الْأُخْتِ وَ أُمَّهاتُکُمُ اللاّتِی أَرْضَعْنَکُمْ وَ أَخَواتُکُمْ مِنَ الرَّضاعَهِ وَ أُمَّهاتُ نِسائِکُمْ وَ رَبائِبُکُمُ اللاّتِی فِی حُجُورِکُمْ مِنْ نِسائِکُمُ اللاّتِی دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَکُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلا جُناحَ عَلَیْکُمْ وَ حَلائِلُ أَبْنائِکُمُ الَّذِینَ مِنْ أَصْلابِکُمْ وَ أَنْ تَجْمَعُوا بَیْنَ الْأُخْتَیْنِ إِلاّ ما قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللّهَ کانَ غَفُوراً رَحِیماً

حرام کرده ایم در ازدواجتان
مادرانتان و دخترانتان
خواهرنتان و عمه هایتان
خاله ها و خواهران رضایئتان
دختران برادر و دخت خواهرانتان
زنانی که رضائی شدند مادرانتان

دختران و مادران همسرانتان
که تربیت یافته اند دامنهایتان
گر با مادرانشان همبستر شده اید
آمیزشی نکرده اید بی مانعی اید
همسران پسرانتان ز نسل شمایند
نه پسر خوانده هایتان غیر شمایند
جمع دو خواهر مگر پیش تر بوده
عفو و گذشت خدا پیش تر بوده
بخشنده و مهربان است یقین خدا
با حکمت است و عیلم و توانا خدا

ایمیل مقصد