دلنوشته ای بر حزب [۱۷] قرآن، حل اختلاف، ازدواج موقت و شرایط آن

[دلنوشته ای بر حزب ۱۷ آیات ۲۴ تا ۵۷ سوره نساء ]

آیه ۲۴- وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ النِّساءِ إِلاّ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ کِتابَ اللّهِ عَلَیْکُمْ وَ أُحِلَّ لَکُمْ ما وَراءَ ذلِکُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوالِکُمْ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسافِحِینَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَهً وَ لا جُناحَ عَلَیْکُمْ فِیما تَراضَیْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِیضَهِ إِنَّ اللّهَ کانَ عَلِیماً حَکِیماً

ازدواج با زنان شوهر دار حرام مطلق
مگر آنان که در جنگ کفار مالکید بحق
احکام فرستاده قانون خدای شماست
جز حرام شده ها دگر حلال شماست
قصد پاکدامنی و نکاح حلالتان کردیم
به زنا که طلب کنید عذابتان کردیم
پس زنان به نکاح موقت کام گیرید
مهرشان واجب است که دِین گیرید
تعیین مهر و به مدت توافق کنید
گناهی نیست بر شما توافق کنید
یقین که خداوند داناست وحکیم
بترسید خدا که پرهیزگاریست بیم

ازدواج موقت حلال خداست
متعه و پرداخت مهر رواست
مدت و مهر به توافق شد قوام
گر توافق کنند مدتش به دوام
آنچه عهد کرده اید واجب العهد است
ترک کنید توافق ناقص العهد است
حقوق بچه های متعه یقین این است
در ارث و امثال آن یقین همگین است

آیه ۲۵- وَ مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ مِنْکُمْ طَوْلاً أَنْ یَنْکِحَ الْمُحْصَناتِ الْمُؤْمِناتِ فَمِنْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ مِنْ فَتَیاتِکُمُ الْمُؤْمِناتِ وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِإِیمانِکُمْ بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ فَانْکِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَ آتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَناتٍ غَیْرَ مُسافِحاتٍ وَ لا مُتَّخِذاتِ أَخْدانٍ فَإِذا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَیْنَ بِفاحِشَهٍ فَعَلَیْهِنَّ نِصْفُ ما عَلَی الْمُحْصَناتِ مِنَ الْعَذابِ ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ الْعَنَتَ مِنْکُمْ وَ أَنْ تَصْبِرُوا خَیْرٌ لَکُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ

هر کسی فاقد توان مالی بود
بی شرایط ازدواج زنان آزاد بود
با کنیزان با ایمانی که مالک اید
به زنی اختیار کنید راضی بود
والدین واحدی دارید خلقت
خدا داند که کیست باعزت
گر کنیزی نداشتید برای ازدداج
اذن صاحبشان کنید به ازدواج
مهر نیکو و شایسته دهید هدیه
پس نگیرید آنچه داده اید هدیه
شرط آنکه پاکدامن و ایمان باشند
ز فحشا و دوستی رها باشند
کنیزانی که صاحب همسر گشتند
مرتکب زنا و فحشا گشتند
کیفرشان نصف زنان آزاد است
حکم مطلق سوی خداوند است
اذواج با کنیزان کسی را رواست
ترس افتادن به گناه و زنا و خطاست
صبر کنید با کنیزان ازدواج نکنید
بهتر است حالتان که ازدواج کنید
آنچه میکنید یقین خدا آگاه است
بخشندهِ مهربان علیم و آگاه است

آیه ۲۶- یُرِیدُ اللّهُ لِیُبَیِّنَ لَکُمْ وَ یَهْدِیَکُمْ سُنَنَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ یَتُوبَ عَلَیْکُمْ وَ اللّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ

احکام فرستاد که آشکار کند راه را
هدایت و راهنمایی کند انسان را
سنت خوب پیشینیان بر گردید
پاک سازیم گناه و طاهر گردید
دانای حکیم یقین خداوند است
قرآن آزادی و انسان در بند است

آیه ۲۷- اللّهُ یُرِیدُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْکُمْ وَ یُرِیدُ الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الشَّهَواتِ أَنْ تَمِیلُوا مَیْلاً عَظِیماً
 
خدا می خواهد که باز گرداند
رحمت و مغفرت خود به انسانها
بزداید آلودگیها و طاهر سازد
پیروی کنندگان هوس خواهند
منحرف کنندتان کفر بازگردانند

آزادی های جنسی در اول
لذت و کامجویی است اول
چون عوارضش پنهان
پس لذایذ است اول
آفتی بزرگ و سخت
آخرش یقین بدبخت
چون سقوط اخلاق است
اجتماع به گنداب است
انحراف انسانهاست
جایگزین حیوانهاست
ذوب کند تن انسان
اشتغال فکر حیران
سلب اعتماد آسان
ارمغان بیماریست
عاقبت به بیزاریست
اولش به آزادی است
آخرش اسارتها است

آیه ۲۸- یُرِیدُ اللّهُ أَنْ یُخَفِّفَ عَنْکُمْ وَ خُلِقَ الْإِنْسانُ ضَعِیفاً

آسان کرد خدا کارها را به شما
ناتوان خلق شده اید قطعا شما
دین آسان اسلام و بی بن بست
تکلیفت آسان آنچه دارید دست
اساس تکلیف ما توان شماست
آسانگیر مهربان خدای شماست

آیه ۲۹- ا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَأْکُلُوا أَمْوالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْباطِلِ إِلاّ أَنْ تَکُونَ تِجارَهً عَنْ تَراضٍ مِنْکُمْ وَ لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إِنَّ اللّهَ کانَ بِکُمْ رَحِیماً

به ناحق نخورید مال یکدیگر را
مگر تجارت و رضا مال دیگر را
سود برید تجارت حلال شماست
تجارت کنید حلال مال شماست
نکشید یکدیگر و رفاقت کنید
صلح باشید و پاک تجارت کنید

سیستم اقتصادی ناسالم شد
زمینه ساز قیام محرومان شد
زراندوزان مجبور به مقابله اند
محرومان زیاد و محاصره اند
قتل و هلاکت یقین در شورش
ارمغان شد ره آورد آن خروش

آیه ۳۰- وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ عُدْواناً وَ ظُلْماً فَسَوْفَ نُصْلِیهِ ناراً وَ کانَ ذلِکَ عَلَی اللّهِ یَسِیراً

قصد تجاوز کسی به مردمان کند
مال و جان مردمان بی امان کند
به خودکشی و خونریزی قیام کند
آشوب کند و خوف دل مردمان کند
انقریب در آتشی عظیم در اندازیم
سهلیم که طاغوتیان بر اندازیم

آیه ۳۱- إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبائِرَ ما تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ نُدْخِلْکُمْ مُدْخَلاً کَرِیماً

ز گناهان برزگ که نهی شدید
پرهیز کنید و به توبه شوید
گناهان کوچکتتان می پوشانیم
جایگاه ارجمند ی می نشانیم

اهل کرامتیم و دنبال تکریم
توبه کنید و گر شوید تسلیم
بنده نوازیم و نوازشگر
بخشنده ایم و بخشایشگر
انقدر بخشنده که ندیده اید
انقدر قهار که نشنیده اید
کبائر توبه کنید توبه پذیرم
صغائر به کرامت می پذیرم
اجتناب کنید کبائر شفاعتید
قیامت آسوده و در رفاقتید
گردن کلفتی کنند تجاوزگران
گردن شکسته ایم تجاوزگران
گناه کرده اید و پشیمان شوید
پاداش میدهیم پشیمان شوید
گناه کرده اید و جولان دهید
عذابی دهیم که پشیمان شوید

آیه ۳۲- وَ لا تَتَمَنَّوْا ما فَضَّلَ اللّهُ بِهِ بَعْضَکُمْ عَلی بَعْضٍ لِلرِّجالِ نَصِیبٌ مِمَّا اکْتَسَبُوا وَ لِلنِّساءِ نَصِیبٌ مِمَّا اکْتَسَبْنَ وَ سْئَلُوا اللّهَ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ اللّهَ کانَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیماً

آنچه خداوند سبب برتری داده
بعضی شما را بر بعضی قرار داده
آرزو و توقع بیجا نکید هرگز
که فضیلتی ندهیم آرزو هرگز
مردان و زنان آنچه کسب کرده اند
بهره ای برند آنچه کاشت کرده اند
ز فضل خدا درخواست کنید مردم
نه آنانکه ما داده ایم فضلشان مردم
آنچه خواهید شما عطا خواهم کرد
چو در آیید آزمون عطا خواهم کرد

ریشهِ ی حرام خواری در آرزوست
طمع و آرزوی بی جا عبادت نیست
رقابت سالم یقین تجارت است
رفاقت صالح عین عبادت است
عدالت کجا و تساوی کجاست
شجاعت کجا و شهادت کجاست
پژشکی بیماران را دارو دهد
عدالت کرده یا ظلم می نهد
معلم شاگردان همه بیست دهد
تساوی درست است عدالت جهد
عدالت تحقق شود به استحقاق
تفاوت به لیاقت و گاهی ارفاق
گناهان حق است تبعیض باطل
تبعیض به نفس و عدالت عادل
آرزوی عدالت یقین عالی است
تمنای یکسان جیب خالی است

آیه ۳۳- وَ لِکُلٍّ جَعَلْنا مَوالِیَ مِمّا تَرَکَ الْوالِدانِ وَ الْأَقْرَبُونَ وَ الَّذِینَ عَقَدَتْ أَیْمانُکُمْ فَآتُوهُمْ نَصِیبَهُمْ إِنَّ اللّهَ کانَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ شَهِیداً

پدر و مادر و خویشان را جدا
قرارداد سهم الارثی خدا
مقدم و موخر واضح بیان کردیم
مقدار و حق وارثان عیان کردیم
عمل کنید به آنچه حکم ماست
حکمت است و برایتان رواست
با هرکه عهد و پیمان بسته اید
نکنید نقض که پیمان بسته اید
بهره و سود عهدتان وفا کنید
پروا کنید و نهی خطا کنید
گواه و ناظر یقین خدای جهان
بخشنده است و بسیار مهربان

آیه ۳۴- اَلرِّجالُ قَوّامُونَ عَلَی النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلی بَعْضٍ وَ بِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ فَالصّالِحاتُ قانِتاتٌ حافِظاتٌ لِلْغَیْبِ بِما حَفِظَ اللّهُ وَ اللاّتِی تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضاجِعِ وَ اضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَیْهِنَّ سَبِیلاً إِنَّ اللّهَ کانَ عَلِیًّا کَبِیراً

مردان حق ولایت بر زنان دارند
از آن جهت که مجوز خدا دارند
بعض مردان به بغض زنان برتری دارند
قدرت و تجارت و اراده بیشتری دارند
از آن جهت که نفقه ی همسران پردازند
آرامش و آسایش همسران مهیا سازند
زنان شایسته فرمان بر امر خداوندند
خداست مکلف کرده پس بر آن امرند
حقوق و اسرار شوهر زنان نگهدارند
ناسزا نگویند و اسرار زبان نگهدارند
زنانی که از سرپیچی آنان بیم دارید
موعظه گر موثر شد دست بر دارید
موثر نشد بر آنان موعظه های شما
دوری کنید در همبستر شدن از آنها
گر پند وقهر و آشتی اثر نکرد آنان
تنبیه کنید و بدنی زنیدشان آنان
به اطاعت شدند و فرمان بردند
بهانه نجویید ستم فرمان بردند
گر به آزار و شکنجه ادامه دهید
ستمگرید و یقین تاوان دهید
بزرگوارِعظیم الشان خداونداست
حکمت حکم دهنده خداونداست

مردان از این آیه کتاب خدا
کتک زدنش را کرده اند جدا
شرط و شروط کتک زدن را هیچ
فکرشان کوچک و خودشان پوچ
اول اینکه باید آسایش سازند
دوم اینکه آرامش بنا سازند
سوم اینکه مایتجاج کنند بر پا
چهارم اینکه تفریحات کنند بر جا
پنجم اینکه خود اهل خدا باشند
از فساد و افت جدا باشند
کارشان بود طاهر و پاک
عشق شان بود به آنان پاک
شرط و شرط صد و یکتاست
چون چنین کنند بر جاست
گوشتی در خانه نیست سالی
در هوس شده کبابی
گوشت که برده ای خانه
پس هوس کنی خامه
گوشت وخامه یکسان نیست
آنچه خواسته ای آن نیست
ان کتک که الله گفت
صدتا شرط و والله گفت
آنچنان به تنبیه شید
سرخ نشه جای تنیه
گر کنی به تنبیه تو
نیتی که نیست او گفت
کافری و ملحد تو
چون یقین خدا این گفت

آیه ۳۵- وَ إِنْ خِفْتُمْ شِقاقَ بَیْنِهِما فَابْعَثُوا حَکَماً مِنْ أَهْلِهِ وَ حَکَماً مِنْ أَهْلِها إِنْ یُرِیدا إِصْلاحاً یُوَفِّقِ اللّهُ بَیْنَهُما إِنَّ اللّهَ کانَ عَلِیماً خَبِیراً

بیم اختلاف شدید بین زوجین شد
هر کدام داوری انتخاب ملزم شد
گر به قصد اصلاح کنند اقدام
یقین خدا توافق دهد اعلام
آگاه است خدا ،به نیت و دلها
دل خواسته را عطا کند دلها

رفع اختلاف میان زن و مرد
پیشگیری از بروز دوری و درد
داوران گر هر دو فامیل باشند
سوز و تعهد و عشق قائل باشند
دادگاه داوری رایگان است
فقر و دارا را آسان است
هم سریع و هم سهل است
حل اختلافشان اصل است
سر و اسرار زوجین محفوظ
هر که گفته اند شود محفوظ
چون که داوران فامیل اند
حل مشکلات یقین میل اند
به طلاق حکم نخواهند داد
داورند و صلح خواهند داد
زوجین یک روح در دو پیکرند
تسلیم حق شوند یقین بهترند
زن و مرد داور انتخاب کنند یکسان
دوران حق کنند خدا احسان
دادگاه و قاضی نکنید هردم
حل اختلاف خود کنید در دم
طرح قرآن صلاح زوجین است
قاضی آن خدای زوجین است

آیه ۳۶- وَ اعْبُدُوا اللّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ بِذِی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکِینِ وَ الْجارِ ذِی الْقُرْبی وَ الْجارِ الْجُنُبِ وَ الصّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَ ابْنِ السَّبِیلِ وَ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ إِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ مَنْ کانَ مُخْتالاً فَخُوراً

خدا را بپرستید که یگانه است
ز شریک و اشتراک بیگانه است
شریکی قرار ندهید واحد مطلق
عزتش بی انتها و قدرتش مطلق
نیکی به والدین و خویشان
بستگان و یتیمان و بینوایان
دور و نزدیک تان همسایگان
یاران و دوستان و همنشینان
در راه ماندگان و زیر دستان
بردگان و خادمان و اسیران
نیکی کنید شوید نیکستان
تکبر وفخر فروشی بپرهیزید
دوست ندارد خدا، ناپرهیزید

حق خدا تا حق بندگان
دستور است بر مومنان
همسایه و غیر همسایه
هم پایه و غیر هم پایه
فامیل و غیر هم خانه
هم رآی و غیر هم رایه
هر سوی خانه چهل خانه
دوستان و غیر دوستانه
توانمندان و بی سرمایه
پولداران، در راه مانده
همه را امر به نیکی داده
یگانه ی با شراکت بیگانه

آیه ۳۷- اَلَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَ یَأْمُرُونَ النّاسَ بِالْبُخْلِ وَ یَکْتُمُونَ ما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَعْتَدْنا لِلْکافِرِینَ عَذاباً مُهِیناً

متکبران خود برتر بین اینانند
بخل ورزند و فرمان به بخل انسانند
کتمان کنندگان فضل های خداوندند
گرفتاران عذاب خوارکننده اینانند

بخل ورزیدن خاص اموال نیست
علم و ابرو و قدرت و امکان است

آیه ۳۸- وَ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ رِئاءَ النّاسِ وَ لا یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ لا بِالْیَوْمِ الْآخِرِ وَ مَنْ یَکُنِ الشَّیْطانُ لَهُ قَرِیناً فَساءَ قَرِیناً

انفاق متکبران از روی ریاست
قصد شان خودبینی برتر نماست
فاقد دین اند و ایمان بر جزا
همدم شیطان و شیطان مقتدا
پس بسا بد همدمی کردند نماد
آخر این هم دمی باشد جماد

هر که از یاد خدا رخ بر تافت
رخصت همدمی شیطان یافت
بخشش و انفاق ریاکارانه
یاری شیطان طلب یارانه
دل که از خدا تهی باشد
پایگاه رانده همی باشد

آیه ۳۹- وَ ما ذا عَلَیْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ أَنْفَقُوا مِمّا رَزَقَهُمُ اللّهُ وَ کانَ اللّهُ بِهِمْ عَلِیماً

آنان که ریاکارانه انفاق می دارند
چه میشد خدا وقیامت ایمان آرند
خالصانه انفاق میکردند نفعشان
روزی داده بودیم فضل برایشان
دانای مطلق است خدا به نیت ها
ریا آفت شیطانیست به نعمت ها

آیه ۴۰- إِنَّ اللّهَ لا یَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّهٍ وَ إِنْ تَکُ حَسَنَهً یُضاعِفْها وَ یُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْراً عَظِیماً

ذره ای خدا ستم نکند به کسی
زیاد کنندهِ نیکی های هر کسی
بیافزاید به نیکی و نیکان دهد
اجری افزون بر آن سطان دهد

ریشه ظلم جهل ها ترس است
نیاز و یا حرص نیازمند است
دانا و غنی و بی نیاز است خدا
دانا را یقین منزه از جهل است
جاهل ظلم کند نه بی نیاز
بی نیاز را چه نیاز جهل است

آیه ۴۱- فَکَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّهٍ بِشَهِیدٍ وَ جِئْنا بِکَ عَلی هؤُلاءِ شَهِیداً

چگونه است حالتان در روز جزا
بر هر طائفه ای شاهدی آرد خدا
هر پیامبری شهادت دهد امتش
محمد بر امت و پیامبران خدا
___
قیامت جولان گاه محمد است
شاهد انبیاء و کل ملت است
نیک شاهدت به کسی دهد عزت
بد شهادت به کسی دهد ذلت


آیه ۴۲- یَوْمَئِذٍ یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ عَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوّی بِهِمُ الْأَرْضُ وَ لا یَکْتُمُونَ اللّهَ حَدِیثاً

روز حشر همان که روز جزاست
همه تسلیم اند و حاکم خداست
کسانی که کفر ورزیده اند
نافرمانی ، محمد کرده اند
آرزو کنند ای کاش خاک بودند
خاک پاک ، همسان خاک بودند
جای پنهان کاری نیست آنجا
کتمان نتوانند چیزی در آنجا

آیه ۴۳- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاهَ وَ أَنْتُمْ سُکاری حَتّی تَعْلَمُوا ما تَقُولُونَ وَ لا جُنُباً إِلاّ عابِرِی سَبِیلٍ حَتَّی تَغْتَسِلُوا وَ إِنْ کُنْتُمْ مَرْضی أَوْ عَلی سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْکُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَیَمَّمُوا صَعِیداً طَیِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَ أَیْدِیکُمْ إِنَّ اللّهَ کانَ عَفُوًّا غَفُوراً

اهل ایمان و پرهیزگاران
به مستی مباشید نمازگزارن
بدانند چه میگویند یقین آنان
نه حال جنابت مگر مسافران
تا وقتی که غسل کنند آنان
گر بیمار بودید غسل ناتوان
یا آمیزشی داشتید با زنان
ره گذر مساجد گشتید زمان
قضاء حاجتی شدند آنان
آب برای تطهیر و غسل نیافتید
به خاک تیمم کنید که یافتید
کف بر خاک زنید نیت غسل
رخ و دستها مسح کنید ز غسل
آمرزنده ی بخشنده، خدایتان
عبادت قیام کنید به خدایتان

تحریم شراب تدریجی بود در اسلام
شراب میخورند مردمان صدر اسلام
ابتدا نوشابه نامطلوب قرآن گفت
پس حالت مستی نهی مسلمان گفت
آنگاه زیان بیش از منافعش دانست
انتها پلید و شیطانی اش دانست

ایه ۴۴- أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیباً مِنَ الْکِتابِ یَشْتَرُونَ الضَّلالَهَ وَ یُرِیدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِیلَ

ندیدید علما اهل کتاب چه میکردند
اندک بهره ای از کتاب خدا داشتند
ضلالت خریدند و گمراهی کاشتند
قصد گمراهی اهل ایمان می کردند

عالمان بی عمل بمب اتم اند
مستان شرف، آنان بی شرف اند
کل انحراف مردمان جهان
چه یهودان و چه مسیحیان
چه زرتشتیان و چه کلیمیان
چه بابلیان و جه سامریان
چه ایرانیان و چه افغانیان
چه مسلمانان و چه کافران
همه انحراف و منحرفان
عالمان بی عمل کرده اند چنین
کتمان کرده اند و نگفتند ز دین
هم تورات و انجیل ،اوستا
هم موسی و عیسی ماموستا
همه اگاهند که محمد حق است
علی حق است و آل علی حق است
خدا حق است و کتاب حق است
دنیا حق است و روز جزا حق است
هستی حق است مالک آن حق است
هر چه داده نداده خدا حق است
درکتاب و رفتار و گفتار انبیاء
احمد حق و اهل بیت و علی حق است
حق نگفتند و کتمان کردند علماء
اینچنین مردمان گشته اند به کماء
عیسی بنده و گفته اند شریک خدا

آیه ۴۵- وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدائِکُمْ وَ کَفی بِاللّهِ وَلِیًّا وَ کَفی بِاللّهِ نَصِیراً

تواناترین و داناترین خداست
دشمنان کوچک اند فقط ادعاست
دوستی و یاری خدا کفایت است
یاوری مقتدر و با درایت است

دانایی بهتر از من سراغ دارید
یاوری به یاوریم کجا یابید
سرپرستی با کفایت سراغ دارید
مهربانتر از منم خدا دارید
کل هستی قدرتم یکتاست
همه تسلیم قدرت یکتاست
چشم بینا خواهید منم
آشنای دل خواهید منم
شنوای مقتدر و تنهایم
به جهان مسلطی یکتایم
هم علیم و حکیم و توانمندم
هم قدیر و قدیم و خداوندم
آنچه امر کنم یقین کافی است
از ازل تا ابد خدا باقی است
ماهی و پشه و خورشید تسلیم اند
امرما ن مقدر شوند تکریم اند
بهتر از من خدایی است
یاوری و صفایی است
پس چه میخواهید که در کفرید
دنبال چی هستی و کفرید
شب و روز ها را نمیبینید
ماه و خورشید و ستارگان را چی
آسمانها و افریدیگان را چی
همه بی نظم و بی مالک اند نکند
همه در عبادت اند و درک نکنید
هر چه خواهید انجام دهید آزاد
زندگی کنید شهرهای آباد
انقریب است سوی من آیید
انقدر نزدیک که نشایید
بی خیال حضورتان که شدم
بی سلام و بی کلام که شدم
رخ بتافتم و نامهربان شدم
بی کسی و بی خدایی میبینید
آنچه کرده اید و گفته اید بینید
پس سوال کنم ان زمان ز شما
آتشی مهیاست خود کنید رها
مهر و موم شدید و بی تلکم اید
غم گرفتید اید و بی تامل اید
خجل و سر به زیر و بی کسان که شدید
کاش و شاید رسیدید و روان شدید
رویتان سیاه و سرهایتان به زیر
آتشی روید و جاودان سر به زیر

آیه ۴۶- مِنَ الَّذِینَ هادُوا یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ یَقُولُونَ سَمِعْنا وَ عَصَیْنا وَ اسْمَعْ غَیْرَ مُسْمَعٍ وَ راعِنا لَیًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِی الدِّینِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا وَ اسْمَعْ وَ انْظُرْنا لَکانَ خَیْراً لَهُمْ وَ أَقْوَمَ وَ لکِنْ لَعَنَهُمُ اللّهُ بِکُفْرِهِمْ فَلا یُؤْمِنُونَ إِلاّ قَلِیلاً

بعض یهودیان آگاهانه چنین کنند
کلمات خدا جابه جا و تحریف کنند
آنچه بر موسی نازل کرده ایم تورات
غیر معنی آن تاویل می کنند تورات
باید گویند شنیدیم و اطاعت کردیم
می گویند شنیدیم و سرپیچی کردیم
بی ادبانه با رسول سخن می گویند
بشنو که هرگز نشنوی رسول گویند

به رسول گویند مراعات کن ما را
تمسخر کنند با گفتارشان احمد را
گفتارشان زبان بازی و طعنه است
رفتارشان تمسخر دین ز کینه است
می گفتند کلام خدا شنیده و اطاعت کردیم
کلام ما بشنو به حال ما بنگر درک حق کردیم
برایشان بهتر بود و سازگارتر
اطاعت رسول میکردند یقنا بهتر
کفر و سر سختی گرفتار شدند
لعنشان کرد خدا و خوار شدند
جز اندکی توفیق ایمان نیافتند
خود ستم کرده آتش دوزخ ساختند

از تو گفتن از ما گو ش نکردن
سخن یهودان بود نبی اَحسن
زبان چرناندن ناسزا گویند
تلفظ نادرست به عنان گویند
به تحقیر مومنان و نبی پرداختند
لعن گرفتار شدند آتش ساختند

آیه ۴۷- یا أَیُّهَا الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلی أَدْبارِها أَوْ نَلْعَنَهُمْ کَما لَعَنّا أَصْحابَ السَّبْتِ وَ کانَ أَمْرُ اللّهِ مَفْعُولاً

به کسانی که کتاب آسمانی داده ایم
یهود تورات نصرانی انجیل داده ایم
آنچه نازل کرده ایم به رسول خدا
تصدیق می کند یقین کتاب شما
ایمان آورید به قرآن که کتاب ماست
برتر است و اطاعت قرآن رواست
پیش از آنکه چهره ها محو و نابینا کنیم
پشت برگردانیم یا لعن مان گرفتار کنیم
آن گونه که با نیکانتان کردیم
اصحاب روزِ شنبه را لعن کردیم
فرمان خدا یقین مححق گردد
به ایمان در آیید احسان گردد

اصحاب سَبت یهودان خاطی بودند
لغو فرمان کرده ، یاغی بودند
صید ماهی ایام شنبه تحریم گردید
امر رب است گفتیم تسلیم گردید
به نیرنگ شتافتند و مکار شدند
حبس ماهی کردند گرفتار شدند
شنبه حبس و یکشنبه صید کردند
یکشنبه جای شنبه قید کردند
قهر پروردگار گرفتار شدند
شکل بوزینه و خوار شدند

آیه ۴۸- إِنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَری إِثْماً عَظِیماً

خدا بی نیاز و یکتای مطلق است
شریکی ندارد ، واحد مطلق است
شرک ورزیدگان را خدا نمی بخشد
سوای شرک هرکه خواهد می بخشد
گناه عظمایی است شرک ورزیدن
عذاب دردناکی یقنا شرک ورزان

توجه به غیر خدا شرک است
تحت عنوان و هر شکل است
بت پرستی، ریا و گرایش ها
هر زبان و هر عملی شکل ها
شرک حق است و گناه بزرگ
قهر حق است و عذاب بزرگ
خروج از مدار حق شرک است
پیوندی به جز خدا شرک است
توبه خواهد توبه ی نتستوح
بخشش اید شود مفتوح

آیه ۴۹- أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ یُزَکُّونَ أَنْفُسَهُمْ بَلِ اللّهُ یُزَکِّی مَنْ یَشاءُ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتِیلاً

آنانکه دعوی پاک دلی و نیک نفسی کنند
در عمل به ناپاکی و بدلی رو کنند
هر که خدا خواهد پاک می گرداند
منزه ، آراسته ، افلاک می گرداند
فتیلی به کسی ستم نمی شود درگاه
دانای مطلق است پس اعمالمان آگاه

خودستایی و بی نقص دانستن
برگزیده و خود ممتاز دیدن
نکوهش شده در قرآن بسیار
تعقل گرائید و شوید بیدار
متقیان واقعی اینانند
ستایش شوند هراسانند

آیه ۵۰- اُنْظُرْ کَیْفَ یَفْتَرُونَ عَلَی اللّهِ الْکَذِبَ وَ کَفی بِهِ إِثْماً مُبِیناً

بنگر چگونه بر خدا دروغ می بافند
آشکار گناه میکنند و می تازند
همین گناه عقوبتشان کافی است
دوزخ اند جایگاهشان باقی است

نژاد برتر و فرزندان خدا میدانند
محبوبان و خود برتر می دانند
بس افترا اینچنین می خوانند
تورات خوانده و دروغ میرانند
افترا دروغ است و بس تهمت
ایذاء و ظلم و هتک حرمت
باطل کنندهِ اعمال است شرک

آیه ۵۱- أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیباً مِنَ الْکِتابِ یُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ وَ یَقُولُونَ لِلَّذِینَ کَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدی مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا سَبِیلاً

بهره ای از کتاب خدا داشتند باز
سجده کردند به بتان همچو نماز
عهد و پیمان بستند با کافران
تمجید کردند بتان و طاغوتیان
غافل شدند از خدا و کتاب خدا
گفتند به مشرکان این چنین آنان
بت پرستید بهتر از دین مسلمانان

جِبت بت ساحر و کاهن بت پرستان بود
سجده کردنِ یهودیان به بت آسان بود
گاوپرست بودند آنان به ظاهر اهل کتاب
سجده کردند بت و نیافتند رسول کتاب

آیه ۵۲-أُولئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَ مَنْ یَلْعَنِ اللّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِیراً

لعنت کرد آنان را خدای جهان
لعن شدگان خدا را نیست امان
احدی توان یاری آنان نخواهد بود
مزدشان آتشی سوزان خواهد بود

تا ابد مغلوب است منفور خدا
عهد نامقدس، محکوم به فنا

آیه ۵۳-أَمْ لَهُمْ نَصِیبٌ مِنَ الْمُلْکِ فَإِذاً لا یُؤْتُونَ النّاسَ نَقِیراً

هسته خرمایی احسان نمیکنند آنان
بهره ای از حکومت دهیم آنان
به یقین چنین نخواهیم کرد
بی وفایند و اهل دوره گرد

مُلک ما یقین به امامت است
ملک نمیدهیم که خیانت است
جانشین ما همنشین ماست
هر کسی نشاید چنین مقام

آیه ۵۴- أَمْ یَحْسُدُونَ النّاسَ عَلی ما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهِیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظِیماً

آل ابراهیم فضل عطا کردیم ما
نسل ابراهیم نیستید مگر شما
کتاب تورات دادیم نبی تان
سلطنت دادیم سلیمان تان
محمد و آل او فضیلت دهیم
حسادت اید که چرا میدهیم

حسد از بخل بسی بدتر است
بخیل مال خود نمی‌بخشند
حسود بخشش دیگری ماتم است
حسادت مقابل اراده ی ماست
کسی را توان جنگیدن ماست

آیه ۵۵- فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ وَ کَفی بِجَهَنَّمَ سَعِیراً
آیه ۵۶- إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیاتِنا سَوْفَ نُصْلِیهِمْ ناراً کُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً غَیْرَها لِیَذُوقُوا الْعَذابَ إِنَّ اللّهَ کانَ عَزِیزاً حَکِیماً

دو گروه تقسیم شدند یهودیان
به دین گرویدند و مسلمان شدند
راهزن دین و مانع مسلمان شدند
گروندگان شدند پیروان دین خدا
راهزنان گرفتار گشتند لعن خدا
شعله سوزان دوزخ کیفر آنان بس
بسی دردناک و نیستشان دادرس
انقریب تکذیب کنندگان آیات ما
آ تشی خواهیم افکند آنان را ما
پوست تنهاشان بسوزد آن گاه
پوست تازه رویانیمشان هر گاه
بچشند سختی دوزخ هر باره
عهد میکنند نزد رسولمان پاره
مقتدر وکارش به حکمت خدا
یقین حق و ناحق کند او جدا

عهد شکنند به یهودان اعتماد نکنید
حسودند عهد و پیمانی پا نکنید
لجوجند دو رویند و پیمان شکن
صلحشان دروغ فعلشان وفا نکنید

آیه ۵۷- وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها أَبَداً لَهُمْ فِیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَهٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلِیلاً

ایمان آورندگان و نیک کنندگان
ساکن باغ هایی شوند جاودان
نهرهایی جاری است و روان
سایه هایی پایدار برایشان
همسرانی پاکیزه نصیبشان
رضاست و رضایند خدایشان

▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
الهی حبیبی حبیت قسم
تو حافظ را فضلت به احمد رسان
علی را نمائیم صراط عظیم
حسن را نما تو کریمی ، کریم

۱۶خرداد ماه ۱۴۰۱/ حافظ کریمی

ایمیل مقصد