دلنوشته ای بر حزب [۱۹]قران، محمد رحمت العالمین

] دلنوشته ای بر حزب ۱۹ آیات ۸۸ تا ۱۱۳سوره مبارکه نساء]

آیه ۸۸- فَما لَکُمْ فِی الْمُنافِقِینَ فِئَتَیْنِ وَ اللّهُ أَرْکَسَهُمْ بِما کَسَبُوا أَ تُرِیدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللّهُ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِیلاً

دو گروه شده اید چرا به منافقان
گروهی اسلام گروهی کفر منافقان
اعمالشان به کفر بوده یقین آنان
سقوط کرده اند به اعمال منافقان
خواهانید که گمراهان هدایت کنیم
خود کرده اند یقین هدایت نکنیم
چو به گمراهیند کنیم گمراهشان
به وساطت نبی هم ندهیم راهشان
توبه پذیریم پس به توبه شوند
ناپاکی نیست ، هدایت خدایتان

واژگون شده باید بر خیزد
ناپاک شده یقین آب ریزد
یا با مایید یا بی مایئد
یا به راهی اید یا بی راهید
خدایتان یکی و راهش یکیست
محمد از ماست جز از ما نیست
اطاعت احمد ، اطاعت ماست
خدای محمد ، خدای شماست
فرمان داده ایم که اطاعتش کنید
فرمان میدهیم که حمایتش کنید

آیه ۸۹- وَدُّوا لَوْ تَکْفُرُونَ کَما کَفَرُوا فَتَکُونُونَ سَواءً فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِیاءَ حَتّی یُهاجِرُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ وَ لا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِیًّا وَ لا نَصِیراً

دوست دارند منافقان به نفاق آیید
کافر شوید و آیین شان باز آیید
برابر شوید و برادرشان یکسان
پَستان دوستانشان شوند پَستان
توبه کردند و راه خدا برگشتند
توبه پذیریم و یقین رها گشتند
گر سر باز زدند و مخالفت کردند
هر جا یافتیدشان بزنید گردن
اعتمادی به آنان نکنید هرگز
عهد شکنند وفای عهدشان هرگز

مبارزه با کفر و تعقیب مفسدان
مرز ندارد در اسلام به متقیان
از ارتباط قلبی یا فرهنگی
سیاسی، اقتصادی یا جنگی
محکوم است در اسلام بامنافقان
گر مومنید و مطیع کتابتان قرآن

آیه ۹۰- إِلاَّ الَّذِینَ یَصِلُونَ إِلی قَوْمٍ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُمْ مِیثاقٌ أَوْ جاؤُکُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ یُقاتِلُوکُمْ أَوْ یُقاتِلُوا قَوْمَهُمْ وَ لَوْ شاءَ اللّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَیْکُمْ فَلَقاتَلُوکُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوکُمْ فَلَمْ یُقاتِلُوکُمْ وَ أَلْقَوْا إِلَیْکُمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ عَلَیْهِمْ سَبِیلاً

مگر آنان به قومی که میان شماست
عهد و پیمانی میانشان بر پاست
رفت و آمد میانشان صلح شد
قصدشان تجارت و بی غل شد
انعقاد قراردادی کنند به میانتان
رفع جنک شود از شما و خویشتان
یا ستوح آمده اند ز جنگ میانتان
تسلیم شده خواهانند پناهتان
نکنید قتال و به صلح آیید
عهدتان مانید و به عهد پایید
خواست خدا بود مسلط میشدند آنان
خوف خدا شد که به صلح آمدند آنان
گر تسلیم شدند و کناره گرفتند جنگ
مال و جانشان محفوظ نگردید جنگ

عهد و پیمان را وفا کنید حتما
گر چه کافر است و یقنید قطعا
هر چه عهد کرده ایم پایبندیم
نشکنیم دل که ما دلبندیم

آیه ۹۱- سَتَجِدُونَ آخرِینَ یریدُونَ أَنْ یَأْمَنُوکُمْ وَ یَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ کُلَّما رُدُّوا إِلَی الْفِتْنَهِ أُرْکِسُوا فِیها فَإِنْ لَمْ یَعْتَزِلُوکُمْ وَ یُلْقُوا إِلَیْکُمُ السَّلَمَ وَ یَکُفُّوا أَیْدِیَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أُولئِکُمْ جَعَلْنا لَکُمْ عَلَیْهِمْ سُلْطاناً مُبِیناً

گروهی از منافقین خواهید یافت
اظهار اسلام ز شما امان خواهند
اظهار کفر، کافران امان خواهند
هر بار که به فتنه بر می گردند
فتنه فرو رفته باز نمی گردند
گر به جنگ شما باز گشتند
پیشنهاد صلح ممنوع گشتند
از آزارتان دست بر نداشتند
قصد توهین و هتک حرمت داشتند
هر کجا یافتید یقین بکشید
اذن خدا و رسول خدا بکشید
قدرت تسلط دارید یقین آنان
حکم اشکارخداست در قرآن

گروهی از مکّیان به حفظ جان
نزد پیامبر مدینه آمدند به امان
بازگشتند به مکه ، گرفتند امان
مکه رفتند سراغ بی دینان
امان نامه گرفتند از آنان
دو امان داشتند از دو گروه
دو جا خانه داشتند دو گروه
بهره میبردند از امان خانه
دلشان کفر کرده بود خانه
وحی فرستاد خدا احمد را
بکشش آنان گروه لعنت را

آیه ۹۲- وَ ما کانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ یَقْتُلَ مُؤْمِناً إِلاّ خَطَأً وَ مَنْ قَتَلَ مُؤْمِناً خَطَأً فَتَحْرِیرُ رَقَبَهٍ مُؤْمِنَهٍ وَ دِیَهٌ مُسَلَّمَهٌ إِلی أَهْلِهِ إِلاّ أَنْ یَصَّدَّقُوا فَإِنْ کانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَکُمْ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِیرُ رَقَبَهٍ مُؤْمِنَهٍ وَ إِنْ کانَ مِنْ قَوْمٍ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُمْ مِیثاقٌ فَدِیَهٌ مُسَلَّمَهٌ إِلی أَهْلِهِ وَ تَحْرِیرُ رَقَبَهٍ مُؤْمِنَهٍ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیامُ شَهْرَیْنِ مُتَتابِعَیْنِ تَوْبَهً مِنَ اللّهِ وَ کانَ اللّهُ عَلِیماً حَکِیماً

هیچ مومنی نسزد که مومنی بکُشد
مگر اشتباه و مومنی به خطا کُشد
گر مومنی را اتفاقی چنین رخ داد
برده مومنی آزاد و خون بها باید داد
خونبها تسلیم کند به خانواده ی او
عذر در آید و تسلیم خانواده ی او
گر گذشت کنند و دیه را نپردازند
گذشت کننده ها رحمت خدا آیند
مومن بود مقتول ،دشمنی میانتان
آزاد کردن برده مومن شد جزایتان
مومن بود مقتول و پیمانی میانتان
آزادی برده و پرداخت دیه جزایتان
گر نشد مهیا به برده ای آزاد کنید
دو ماه پیاپی روزه و یاد خدا کنید
چنین کنید باز گشت اید سوی خدا
دانای حکیم و توبه پذیر است خدا

شکنجه کرده بود مسلمانی را کسی
قتل رساند مسلمان روزی آن کسی
غافل از اینکه او مسلمان گشته
جاهلی که با جهل مسلمان کشته
زین خبر به نبی خدا که رسید
سوی حق به رسول آیه رسید
گر مسلمانی مومنی را بکشد
خون بها یش به خانواده رسد
گرد نباشند خانواده مقتول مومن
حقی نیست که به خانواده رسد
مومن به قطع رابطه با کافر
حکمیست که ز سوی خدا رسید

آیه ۹۳- وَ مَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فِیها وَ غَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظِیماً

هر کس به عمد مومنی را بکُشد
جاویدان در دوزخ کیفر کِشد
خشم و لعنش کنیم عذابی شدید
مهیای کیفری است که کرده پدید

شرایط بحرانی جنگ احد
فردی خصومت دوران جهل
مومنی را کشت در جنگ احد
پیامبر آگاه شد طریقه ی وحی
حکم قصاص داد نه فرمان نهی
حفظ جان و مال و امنیت
واجب کرده خدا نه منیت
توبه ی کسی که به عمد
مومنی کشد قصاص عمد
اولین سوال روز رستاخیز
قتل عمد است بعد از خیز
علاوه بر گناه کبیره قتل
گناه مقتول رسد به قتل
مقتول شاکی و مجرم قاتل
پاکی مقتول و خاکی قاتل
اهل آسمان ها و زمین دانند
قتل مومنی شریک خوارند
کل دنیا اگر فنا گردد
بهتر از بی گناه که فدا گردد
پس چنین خدایی قابل نیست
سجده کردنش واجب نیست
شاید از حق خودم درگدزم
قطعا از حق بنده نمیگذرم

آیه ۹۴- یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا ضَرَبْتُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ فَتَبَیَّنُوا وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقی إِلَیْکُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیاهِ الدُّنْیا فَعِنْدَ اللّهِ مَغانِمُ کَثِیرَهٌ کَذلِکَ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللّهُ عَلَیْکُمْ فَتَبَیَّنُوا إِنَّ اللّهَ کانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیراً

جهاد در راه خدا گام برداشتید
قصد اصلاح دشمنان را داشتید
تحقیق کنید در باب گفتارشان
اعمالشان کردارشان اظهارشان
اظهار به ایمان و صلح کردند
نگویید دروغ گویی و برگردند
بهانه نیارید به ایمانشان
به دنیا در آیید و اموالشان
به قصد غنائم به تاراجشان
که نزد خداست غنائم جهان
خود آنگونه بودید کنون مومن اید
که منت نهاده خدا مومن اید
به تحقیق در آیید سپس بر نبرد
که آگاه مطلق خداست در نبرد

آیه ۹۵- لا یَسْتَوِی الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ غَیْرُ أُولِی الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدِینَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَی الْقاعِدِینَ دَرَجَهً وَ کُلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْنی وَ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجاهِدِینَ عَلَی الْقاعِدِینَ أَجْراً عَظِیماً

مومنان بی عذر از کار جهاد
باز نشینند دوری کنند نبرد
یقین یکسان نیستند با مجاهدان
به کارزارند با اموال و جانشان
برتری بخشیده خداوند جهان
مجاهدان را به بازنشستگان
اهل ایمان را وعده بهشت داده
مجاهدان را برتر از بهشت داده


آیه ۹۶- دَرَجاتٍ مِنْهُ وَ مَغْفِرَهً وَ رَحْمَهً وَ کانَ اللّهُ غَفُوراً رَحِیماً

درجات و برتری رتبه ها از نظر عدل
بخشایش و رحمت خداست بر خلق
آمرزنده ی مهربان است خدای جهان
علیم و حکیم و رحیم است پر توان

ایه۹۷- إِنَّ الَّذِینَ تَوَفّاهُمُ الْمَلائِکَهُ ظالِمِی أَنْفُسِهِمْ قالُوا فِیمَ کُنْتُمْ قالُوا کُنّا مُسْتَضْعَفِینَ فِی الْأَرْضِ قالُوا أَ لَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللّهِ واسِعَهً فَتُهاجِرُوا فِیها فَأُولئِکَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ ساءَتْ مَصِیراً

آیه ۹۸ - إِلاَّ الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ لا یَسْتَطِیعُونَ حِیلَهً وَ لا یَهْتَدُونَ سَبِیلاً
آیه ۹۹- فَأُولئِکَ عَسَی اللّهُ أَنْ یَعْفُوَ عَنْهُمْ وَ کانَ اللّهُ عَفُوًّا غَفُوراً

جز زنان و مردان و کودکان مستضعف
بی تدبیر و بیچاره و ناتوانان مستضعف
به هجرت نداشتند توان و بی قدرت
اجبار به پذیرش ستم شدند با ذلت
از آنان در گذرد یقین که خدای جهان
آموزنده و بخشاینده ی بسی مهربان

آیه ۱۰۰- وَ مَنْ یُهاجِرْ فِی سَبِیلِ اللّهِ یَجِدْ فِی الْأَرْضِ مُراغَماً کَثِیراً وَ سَعَهً وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً إِلَی اللّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَی اللّهِ وَ کانَ اللّهُ غَفُوراً رَحِیماً

هنگام مرگ و قبض روح ستمگران
پرسند چه وضعی بودید فرشتگان
گویید مستضعف بود یم در زمین
گسترده نکرده بود خداوند زمین
هجرت کنید و بگردید در زمین
پذیرفته نیست عذر آنان یقین
جایگاهشان دوزخ است و چه بد
سرانجامی نیست بر بدان تا ابد

خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو
شده قرآن این مصرع نخوانده رد شو
خواهی نشوی رسوا همرنگ خدایت شو
جایی که تاریک شد نور گیر و هدایت شو
هجرت را قرار داده همرنگ خدا باشی
هرجایی که کفر آمد هجرت که جدا باشی


آیه ۱۰۱- وَ إِذا ضَرَبْتُمْ فِی الْأَرْضِ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلاهِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ یَفْتِنَکُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنَّ الْکافِرِینَ کانُوا لَکُمْ عَدُوًّا مُبِیناً

هرگاه در زمین به سفر شدید
از نماز کامل بر حذر شدید
کوتاه کنید نماز را زهر بیمی
آزار و ضرر کافر کنید نمیی
دشمن آشکار شما کافران اند
مطیع و تسلیم خدا مانید

آیه ۱۰۲- وَ إِذا کُنْتَ فِیهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلاهَ فَلْتَقُمْ طائِفَهٌ مِنْهُمْ مَعَکَ وَ لْیَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذا سَجَدُوا فَلْیَکُونُوا مِنْ وَرائِکُمْ وَ لْتَأْتِ طائِفَهٌ أُخْری لَمْ یُصَلُّوا فَلْیُصَلُّوا مَعَکَ وَ لْیَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِکُمْ وَ أَمْتِعَتِکُمْ فَیَمِیلُونَ عَلَیْکُمْ مَیْلَهً واحِدَهً وَ لا جُناحَ عَلَیْکُمْ إِنْ کانَ بِکُمْ أَذیً مِنْ مَطَرٍ أَوْ کُنْتُمْ مَرْضی أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَکُمْ وَ خُذُوا حِذْرَکُمْ إِنَّ اللّهَ أَعَدَّ لِلْکافِرِینَ عَذاباً مُهِیناً

هنگام جهاد در راه خدا
هرگز نشوید ز نماز جدا
و اما نبیِ بزرگ خدا
و فرمانبران رسول خدا
یقین در میان سپاه خدا
بیاستید و بر پا نماز خدا
گروهی بیاستند نماز با شما
سلاح ها به همراه کنار شما
ی رکعت بخوانند امامی شما
قیامش درایند فرادا ، رها
نگهبانی باشند به پشت شما
دگر پس گروهی میان شما
نخوانده نماند نماز خدا
جماعت که باشی امامش شما

سلاح و وسایل به امر خدا
نباشد رهایی صلاح شما
به غفلت در ایید و خصم خدا
شبیخون سرایند برای شما
ز رنجی ز باران رسد بر شما
جراحت ببینید و بیمار شما
گناهی نشاید خدا بر شما
سلاح بر زمین و کنیدش جدا
مسلح بمانید و امر خدا
ز رختها و تن خود نباشید خدا
یقینا عذابی است ز سوی خدا
به خواری درآیند یقین خصم ما

آیه ۱۰۳- فَإِذا قَضَیْتُمُ الصَّلاهَ فَاذْکُرُوا اللّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلی جُنُوبِکُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِیمُوا الصَّلاهَ إِنَّ الصَّلاهَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ کِتاباً مَوْقُوتاً

آنگاه که ز نماز فراغت یافتید
خوف بودید کامل باز ماندید
ایستاده ،نشسته به پهلو قطعا
هر نحوی توان شماست حتما
یاد خدا کنید و نماز دارید
تا ایمن شوید و خوف برون آیید
چو ایمن شدید آسیب دشمنان
کامل به پا کنید نماز را مومنان
وقتهای معینی بر شما مقرر شد
واجب شد نماز ویقین مقدر شد

آیه ۱۰۴- وَ لا تَهِنُوا فِی ابْتِغاءِ الْقَوْمِ إِنْ تَکُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ یَأْلَمُونَ کَما تَأْلَمُونَ وَ تَرْجُونَ مِنَ اللّهِ ما لا یَرْجُونَ وَ کانَ اللّهُ عَلِیماً حَکِیماً

در تعقیب دشمن سستی نکنید
شکست گذشته فراموش کنید
گر شما رنج میبرید از شکست
رنج برده اند آنان نیز شکست
اجر و پاداش دارید شما امید
بی اجرند آنان یقین نا امید
خداوند دانا به رحمت شماست
بتان میپرستند رحمت کجاست

چو جنگ احد به پایان رسید
کوه رفت ابوسفیان کرنا دمید
پیروز شدیم احد مقابل بدر
شادی کنیم احد شاد بودید بدر
ندا داد رسول مکرم به او
بهشت و جنهم نشاید ی سو
شهیدان ما را بهشت ساکن است
درک رفته گان را کجا ساکن است
عزی داریم و ندارید شما
کفار بود شعارشان به شما
مولا داریم و ندارید شما
ندای شما بود و پاسخ ها

آیه ۱۰۵- إِنّا أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ لِتَحْکُمَ بَیْنَ النّاسِ بِما أَراکَ اللّهُ وَ لا تَکُنْ لِلْخائِنِینَ خَصِیماً

آیه ۱۰۶- وَ اسْتَغْفِرِ اللّهَ إِنَّ اللّهَ کانَ غَفُوراً رَحِیماً

بحق فرستادیم قرآن را به سوی تو
حق قضاوت کنی ز وحی آموخته به تو
به نفع خیانتکاران داوری هرگز
مخاصمت مومنان و بی تقصیران
خیز ندار ناحق داوری کنی هرگز
طلب آمرزش کن از خدای بزرگ
آمرزندهِ مهربانست خدای بزرک

آیه ۱۰۷- وَ لا تُجادِلْ عَنِ الَّذِینَ یَخْتانُونَ أَنْفُسَهُمْ إِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ مَنْ کانَ خَوّاناً أَثِیماً

کسانیکه به خود خیانت می‌ورزند
دفاع مکن که به نَفس می لرزند
خیانت پیشه گان گنهکار هرگز
در حب خدا به ارزنی نمیارزند

حرام مطلق است دفاع از خائن
شریک جرم شوی مدافعی خائن
لعن خدایند خائن و مدافع خائن
جدا ز دینند خائن و مدافع خائن

آیه ۱۰۸- یَسْتَخْفُونَ مِنَ النّاسِ وَ لا یَسْتَخْفُونَ مِنَ اللّهِ وَ هُوَ مَعَهُمْ إِذْ یُبَیِّتُونَ ما لا یَرْضی مِنَ الْقَوْلِ وَ کانَ اللّهُ بِما یَعْمَلُونَ مُحِیطاً

پنهان اند خیانت ز مردمان
توانند ز پنهان خدای جهان
شبانگاهها به کردار خیانت اند
روز ها مدعی حفظ امانت اند
غافلند که احاطه ی خداوندند
رسوا شوند که دیدِ خداوندند

آیه ۱۰۹- ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ جادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا فَمَنْ یُجادِلُ اللّهَ عَنْهُمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ أَمْ مَنْ یَکُونُ عَلَیْهِمْ وَکِیلاً

هان، یادتان رفته شما کسیت اید
مدافعین خیانت کاران نیست اید
قیامت بگید که وکالتتان کنند
دفاع کنند و برائت تان کنند
منتظر باشید دادگاه ما علنی است
قاضیش خدا و عذابش ابدی است

قاضی را گفتیم حق تجاوز نکند
خائن را گفتیم نفی نظارت نکند
مدافع خائن دفاع به ناحق نکند
امین را گفتیم خائنِ امانت نکند
قیامت یقین است و قاضی خدا
به صف گشته اید باعدالت جدا
گروهی به نزدم نشانند جلیل
گروهی ز نزدم کشانند ذلیل
جلیلان رضایم رضایند ز من
ذلیلاان به مغضوب گرفتار من

آیه ۱۱۰- وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُوراً رَحِیماً

بدی کنید یا خویشتن ستم کنید
توبه بر آیید و استغفار من کنید
آمرزش طلبید و اذکار من کنید
مهربانم طلب آمرزشِ من کنید

حق ندارید که به خود ستم کنید
چه رسد آنکه ستمِ مردمان کنید

قیامت بگید که وکالتتان کنند
دفاع کنند و برائت تان کنند
منتظر باشید دادگاه ما علنی است
قاضیش خدا و عذابش ابدی است
قاضی را گفتیم حق تجاوز نکند
خائن را گفتیم نفی نظارت نکند
مدافع خائن به ناحق دفاع نکند
امین گفتم امانت خیانت نکند
قیامت یقین است و قاضی خدا
به صف گشته اید باعدالت جدا
گروهی به نزدم نشانند جلیل
گروهی ز نزدم کشانند ذلیل
جلیلان رضایم رضایند ز من
ذلیلاان به مغضوب گرفتار من
بدی کنید و به خویشتن ستم کنید
توبه بر آیید و استغفار من کنید
آمرزش طلبید و اذکار من کنید
بخشایشگرم آمرزش طلب کنید


آیه ۱۱۱- وَ مَنْ یَکْسِبْ إِثْماً فَإِنَّما یَکْسِبُهُ عَلی نَفْسِهِ وَ کانَ اللّهُ عَلِیماً حَکِیماً

گناهی مرتکب شود هر کس
خود زیان رسانده نه دیگر کس
دانا وحکیم مطلق خداوند است
ستم نکند به کسی خداوند است

آیه ۱۱۲- وَ مَنْ یَکْسِبْ خَطِیئَهً أَوْ إِثْماً ثُمَّ یَرْمِ بِهِ بَرِیئاً فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِیناً

کسی خطا یا گناهی مرتکب شود
کرده ی خود به بیگناهی روا دهد
به بار گناه و تهمت آلوده است
لعن و نفرین یقین آلوده است

گناهی بس عظیم یقین تهمت است
ذوب ایمان،عدل،اعتماد تهمت است
بهت کند انسان از گفتن آن
بی تحمل بُود عذابش بدان
پرتاب تیر به آبروست یقین تهمت
بی آبرو شود تهمت زننده ی تهمت

آیه ۱۱۳- وَ لَوْ لا فَضْلُ اللّهِ عَلَیْکَ وَ رَحْمَتُهُ لَهَمَّتْ طائِفَهٌ مِنْهُمْ أَنْ یُضِلُّوکَ وَ ما یُضِلُّونَ إِلاّ أَنْفُسَهُمْ وَ ما یَضُرُّونَکَ مِنْ شَیْءٍ وَ أَنْزَلَ اللّهُ عَلَیْکَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ عَلَّمَکَ ما لَمْ تَکُنْ تَعْلَمُ وَ کانَ فَضْلُ اللّهِ عَلَیْکَ عَظِیماً

یک معلم بیشتر نداشته یقین احمد
استاد خداست که شاگرد شود رحمت
گروهی مصمم به گمراهیت بودند
گر فضل و رحمت پروردگارت نبود
خود گمراه شدند و خود کردند زیان
ناتوانند گمراهان راه رسانند زیان
کتاب و حکمت به تو نازل کرده ایم
ندانسته هایت را دانش کرده ایم
رحمت العامینی و حفاظت ما
فضل مایی و تحت حمایت ما

ایمیل مقصد