ای کوه اگر تو جای حافظ می نشستی
اینگونه نمی بالیدی قامت می شکستی
ای گوه اگر در دل تو راز دلش بود
در دره یقینا به سکونت می نشستی
ای جنگل اگر درد دل حافظ و داشتی
در فکر نبودی چه درختانی تو کاشتی
اینگونه نه سبز بودی نه مغرور قشنگی
ذوب میشدی و قعر زمین خانه ای داشتی
ای دریا تو ؛گر مخفی چو حافظ میگریستی
یک قطره ای هم آب نداشتی نه گریستی
اینگونه به رقاصی و رقص دل نمیدادی
تبخیر شده و ابر میشدی و میگریستی
ای دشت و کویر گر دل حافظ دلتان بود
قطعا به غرور کل جهان محملتان بود
اینگونه سکوت را به سکون جا نمیکردید
حتما ز خجالت دل ایتام دلتان بود
ای ماه درخشان دل حافظ را میدیدی
برتر ز درخشانی خود نوری میدیدی
آنگونه دگر نازک و کامل به کرشمه
جولان را رها کرده و دلداده میدیدی
خورشید سرافراز که حافظ را نیازی
خورشید دل حافظ و قطعا تو نیازی
معشوق دل حافظ اگر با خبرت بود
باذن همان معشوقه حافظ را نیازی
۱۲ تیر ماه ۱۴۰۱/ طبیب حافظ کریمی
باغ فین کاشان
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 14 تیر 1401 23:44
درود بر شما
حافظ کریمی 15 تیر 1401 15:20
سپاس بیکران