مداوم سجده شکر کن که نوکر در چنین کویی
خوشا حافظ به حال تو که در دل عاشق اویی
کسی هم که توکل کرد در دنیا چه باکی است
توکلت علی الله، ذکر انسان های خاکی است
بجایی می روند آنها که آنجا یک خدا دارند
خوشا آنانکه در هرحال توکل بر خدا دارند
به ابلیس راه بستند و رهش را سد نمودند دل
خوشا آنانکه رحمان را رحیم دل ستودند دل
حریم داران حرمت دار حرمت های دل جویند
خوشا آنانکه پرچم دار پرچم های آن کویند
به دستور خدایند و به دیدارش روان هستند
خوشا آنان که جنداللهِ بی رد و نشان هستند
به او دل بسته اند دائم نیاز از بی نیاز دارند
خوشا آنانکه با ایزد همشیه حال ساز دارند
ز جایی که از او دورند چو آهو در فرار هستند
خوشا آنان که با او در گلستان ها عهد بستند
به عشقش تشنه اند و روزها در صیام ماندند
خوشا آنان که یاد او را در شبها لسان راندند
خوشا آنان که در دنیا فقط در دل خدا دارند
بذکرش دل سپردند و به عشقش دنیا را راندند
خوشا آنانکه طی در راه شاه کربلا مَستند
و دائم ذکر یا حیدر لسان الحال ما هستند
خوشا آنانکه احمد را به دل ها جانشان کردند
به زهرا دل سپردند و حسین را راهشان کردند
خوشا آنانکه عاشورا رکاب اهل بیت بودند
یقینا روز تاسوعا به لبیک یاحسین گویند
مرام داران بی حرمت که عابد گونه ها هستند
یقینا در رکاب رانده ی ملعونِ ما جَستند
خوشا حافظ لسان الحال، حال عاشقان گشتی
به دور از عابدان مست و دور از جاهلان هستی
به احسانِ حسین و اهل بیت آسمان هایی
چو آهو در بیابان دست کَفتارها تو بیزاری
۱۰ مرداد ۱۴۰۱ / طبیب حافظ کریمی( لسان الحال)
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 11 امرداد 1401 19:46
سلام ودرود
حافظ کریمی 13 امرداد 1401 17:32
درود و هزاران درود بر شما
سپاس بیکران از ادیب زیبا کلام
موفق باشید