《قافیه های جدایی》
عزیزِ قافیه های جدایی
نمی دانم کجای شعرهایم
پنهان شده ای
که هر وقت واژه هایم
به لبخندت می رسند
اینگونه قلم از فراق نبودنت
گریه اَش می گیرد؛
مبادا روزی سایه ی غم هایت
از سر غزل هایم کم شود
که آرزویی ست از چشمان بارانی قلم
قطره اشکی چکانده شود
بر گونه های تب دار خطوطِ لب هایت!
شاعر: مرتضی سنجری
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
اعظم جعفری
-
حکیمه کمایی.دلتنگ
-
زهره معینی منفرد
-
علی سلطانی نژاد
-
سیامک عشقعلی
نظر 2
امیر عاجلو 11 امرداد 1401 19:51
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
مرتضی سنجری 11 امرداد 1401 21:54
درود و مهر سپاسگزارم عالیجناب