مناجات

ارسال شده در تاریخ : 08 امرداد 1401 | شماره ثبت : H9421668

۞ الهی ۞

گاه کاهم و گه کُه
گاه به شعورم و گه به غرور
هرچه خیر آید زِ توان تو برآید و
هرچه شر در من زآید
نادانی و ناتوانی‌ام همّت برآن گمارد!

۞ الهی ۞

مردمان آیند و رَوند
گاه به اوج نِشانند و
گه به حضیضم خوانند
نه از اوج‌آوران در حیرت مانم و
نه از حضیض‌ بُردِگان به‌ غیرت
که اوج در رزقِ با تو بودن‌ست و
حضیض از چشمِ تو اُفتادن!

۞ الهی ۞

گاه جوانم
از خودت رخصتِ بهارم دِه
گه پیرم وَز خودت فُرصتِ قرارم دِه
گاه گرسنه‌ام از خودت سیرم کن
گه تشنه‌ام وَز خودت تدبیرم کن!

۞ الهی ۞

عشق حق است
مرا به عشقِ خود بسوزان
مرا فنا کن بمیران
که خسته‌ام از جهان و جان!

۞ الهی ۞

خار و خسم
بی تو بی دسترسم
دادرسم تو ای همه کسم
که

"مَنْ لِی غَیْرُک"

ــــــــــــــــــــــــــ
سیدمحمدرضالاهیجی
ساکوتی.هند
ــــــــــــــــــــــــــ