سلام بر تو که از شهر عشق می آیی

نظر 13

• 

  طارق خراسانی   15 امرداد 1394 06:03

  سلام عابر شب کوچه های دربه دری
  سلام بر تو که از این کرانه میگذری
  /
  سلام بر تو که از شهر عشق می آیی
  سلام بر تو که از یاس صبح تازه تری
  /
  سلام بر تو که با شور شعر می تابی
  سلام بر تو که با نور شعر جلوه گری
  
  .
  .
  .
  سلام بر تو که با نور شعر جلوه گری.
  .
  .
  .
  سلام بر تو که آیین عاشقی دانی
  سلام حضرت استاد دلجویی عزیز
  
  غزا زیبایت را خواندم و لذت بردم
  
  
  در پناه حق
  
  
  
  • 

    حسین دلجویی   15 امرداد 1394 15:55

    سلام بر استاد گرانمهرم جناب طارق عزیز
    خوش امدید بزرگوار...
    
    
    
    سالها رفته است و مانده باز هم درخاطرم
    سبز چشـمان شمالی های شالی پرورم
    .
    نوبـهارم رفته اما باز هم گــل می کنند
    روز و شب آونـدهای پونــه های باورم
    .
    از حلــول آبی چشـم خـزر دارم امید
    تا بیندازد شـبی در چشم ساحل بســترم
    .
    باز هـم دارم امید آن که یک شب سر نهم
    در حریم چتر باران خـورده ی نیلـوفرم
    .
    چون نــوار ساحـلی غرق تراکم میشود
    هر کجا انداخت سبز چشــم هایش دلبرم
    .
    عاقبت یک روز می آید که امـضاٌ می کند
    در نــگاه مـهربانی های سبزش، دفـترم
    .
    عاقبت یک روز می آیـد که روشن می کند
    در تبسم های شرمش لایه های خاطــرم...
    .
    میرسد یک روز مهمان میکند گلپونه ها....
    میرسد محبوبه می کارد به شعرم ، دخــترم
    
    حسین دلجووو
    
• 

  نگار حسن زاده   15 امرداد 1394 11:08

  سلام و عرض ادب
  
  درود بر شما
  
  بسیار زیباست
  
  
  • 

    حسین دلجویی   15 امرداد 1394 15:56

    درود بر بانو حسن زاده گرامی
    سپاسگزارم مهربانوی عرصه قلم و ادب...
    
    
    
    گر چه در چشم عزیز تو خـدای سخنم
    باز شرمنده ترین یوسف یک پـیرهـنم
    /
    چشم استاد تو میخواست چنین شاعریم
    ورنه بی آینه ات طـوطی گنگ چمنم
    /
    آنقدر عطر نگاه تو به شـعرم جان داد
    که پس از مرگ فقط یاس دمد از کفنم
    /
    باز ای سبزترین واژه بیا قافـیه باش
    تا غزل بشکفد از دامن دشت ودمـنم
    /
    سبز شو در غـزلم تا به سـبایم نبرند
    از سلیـمان غزل اشک عقیق یــمنم
    /
    من همانم که به هر پرسش برزخ با عشق
    باز هم نام تو را می شنوند از دهـنم
    /
    مهر تو آمده با شیر و به جان خواهد شد
    همچو عـشقی که سرشتند به مهر وطنم
    /
    بعد مرگم بدنم جای بلــــندی ببرید
    تا مـگر باد برد در وطـنم خاک تـنم *
    
    حسین دلجووو
    
    
• 

  علی اصغر اقتداری   15 امرداد 1394 15:06

  درود بر استاد دلجو با این عاشقانه ی زیبا
  • 

    حسین دلجویی   15 امرداد 1394 15:58

    درود بر استاد دلها و گلها
    شاعر قلم طلایی ادیب
    جناب اقتداری بزرگ آیین...
    سپاسگزارم...
    
    
    
    معطل کرده سبزچشم هایت دشت آهـو را
    به آن نازی که بالاتر نشانده تاق ابـرو را
    .
    
    کشیدی روی قـرص ماه خود آهسته آهسته
    شکوه طرح تلــفیق بـهار و عطر شب بو را
    .
    
    کپی برداشــتی از تاری شب های یلدایم
    که تا سامان دهی طرح شفق درعطر گیسو را
    .
    
    چسان پیدا کنم دل را درون سینه ی شمست
    که گم کرده ست مولانا در آن یاحق و یاهو را
    .
    
    من آن مرداب خاموشم در این حسرت که دستانت
    کـند ترسیم روی سیـنه ام، آرامـش قـو را
    .
    
    غم از دل مـیرود وقتی که یادت چینه میکارد
    به زیر سقف شـعرم حس و حال یک پرستو را
    .
    
    چرا بشناسم از پا دست خـود وقتی زلیخاها
    نمی خواننددر چشم تو فرق دست و چاقو را
    .
    
    الا یا ایـها الساقی ،دلـم تنگ هــیاهو شد
    بیا با چرخش جامی به پا کن این هیاهو را
    .
    
    بیا تا گـل کند در چشم سبزت دشت آهوها
    معطل کن دوباره تا ابد احساس «دلجو» را
    
    
    حسین دلجووو
    
• 

  دادا بیلوردی   15 امرداد 1394 16:31

  درود بر جناب دلجوو
  غزل با حال و استادانه ای است
  محظوظ گشتم از حال و احساستان
  • شاعر مهمان

    شاعر مهمان 15 امرداد 1394 20:06

    درود بر جناب بیلوردی گل و بزرگوارم
    خوش آمدید حضرت شاعر...
    بنیان گزار سبک زلال...
    
    
    
    وقتی که منوچهر دلش در شرر افتاد
    از باغ مرامش سبدی شعر تر افتاد
    /
    هر بیت ز رقص قلمش لولوی نابیست
    کز ذات وجودش بدل طشت زر افتاد
    /
    خورشید مریدیست به فحوای کلامش
    وقتیکه ز چشمش دو هزاران گهر افتاد
    /
    اشک رخ ناهید به پهـنای ادب ریخت
    بر زیر و بم خوشه ی پروین شرر افتاد
    /
    جبریل امین چونکه کلامش به سما برد
    در فوج ملائک ز خبر شور و شر افتاد
    /
    جبریل امین بود و هزاران دل مشتاق
    مهرش به دل عرش خدا کارگر افتاد
    /
    اشک از رخ پروانه به تدبیر گرفتند
    انگار که در جنـگل گل ها تبر افتاد
    /
    او گر چه بود بیدل و دلداده خالق
    اما دل ما بود که زیر و زبر افتاد
    /
    ما را چه غم از ایندل بشکسته که امروز
    مینای دلم دست یکی شیشه گر افتاد
    /
    عشق تو مرا سلطنت شعر و غزل داد
    زین رو دل «دلجوی» چنین معتبر افتاد
    
    
    حسین دلجووو
    
• 

  بهناز علیزاده   15 امرداد 1394 17:51

  درود بر شما استاد دلجویی گرامی عالیست بی مانند مثل همیشه،
  • 

    حسین دلجویی   15 امرداد 1394 20:09

    درود بانو علیزاده گرامی م...
    گل باشید بزگوار...
    
    
    
    
    اینچنین دلکش و سرمست که گل داد مرا
    به گمانم ،خود گل هست که گل داد مرا ؟
    .
    
    او به یک شاخه گل روی ادب کرد سپید
    دل به دنیای غزل بست، که گل داد مرا
    .
    
    وای بر من که نگاهش گل و دستش پر گل
    آمد و غصه ز دل رست که گُل داد مرا
    .
    
    شیشه فاصله بین من و شادی چو بدید
    شیشه فاصله بشکست که گُل داد مرا
    .
    
    یعنی امروز به رسم ادبم، دست فشرد
    یعنی عهد دگری بست که گُل داد مرا
    .
    
    باز هم دوخته ام چشم به مهرش، یعنی..
    جان به قربان همان دست که گُل داد مرا
    
    
    حسین دلجووو
    
    
• 

  روح الله اصغرپور   15 امرداد 1394 20:59

  درود گرامی یار ادب و استاد بزرگوار بسیار زیبا.
  • 

    حسین دلجویی   17 امرداد 1394 08:53

    درود جناب اصغر پور گلم
    ممنونم بزرگوار..
    
    
    بریز بـاده که بنیان جان به هم بخورد
    قرار درد و غم عاشـقان به هم بخورد
    /
    در این خـزان گرفـته بـهار وا بشود
    اساس نظم زمین در زمان به هم بخورد
    /
    چه می شود که بریزیم و امتحان بکنیم؟
    دو دستمان ز سر امتحان به هم بخورد
    /
    به عشق یار گسل های دل بــلرزانیم
    ضمیر خفته ی آتشفشان به هم بخورد
    /
    چو سیر و سرکه بجوشیم و تا فلک بشویم
    فلک به هم بزنیم ،آسمان به هم بخورد
    /
    کنون که شیخ زمین و زمان به هم زده است
    چه میشود که دو تا استـکان به هم بخورد *
    
    حسین دلجووو
    
    
• 

  کمال حسینیان   15 امرداد 1394 23:15

  درود بر استاد عزیزم
  اولین شعر امشبم هست که خواندم
  بسیار زیبا و دلنشین و عاشقانه، اعجاز واژه ها چنان زیباست که غوغا می کند در دل هر خواننده ای،
  
  بیا بگو به من از جاده های دور و دراز
  تو با تمام فاصله های گرفته همسفری
  /
  بگو چگونه از این فاصله قلم بزنم؟
  بگو چگونه بدون نگار می سپری؟
  /
  مرا به قعر دلت برده ای ،مواظب باش
  دلم به سبزه ی مرجان چشم خود نبری
  /
  سلام راهی فردای آب و عشق و نیاز
  سلام عابر شب کوچه های در به دری
  
  ارزش بارها خواندن را دارد
  افتخار می کنم به وجود و قلم تان
  
  • 

    حسین دلجویی   17 امرداد 1394 08:55

    سلام نازنین دوست گل و. استاد دل و اخلاق و ادب و مرامم
    همیشه چوبکاری میشم در برابر کامنتهای سرشار از محبت و تواضع و دویت داری هاتون..
    ممنونم از حضور پر مهر و تداوم سبز سرایی های شاعرانه تون...
    بی نهایت سپاسگزارم جناب حسینیان عزیز...
    
    گر چه در چشم عزیز تو خـدای سخنم
    باز شرمنده ترین یوسف یک پـیرهـنم
    /
    چشم استاد تو میخواست چنین شاعریم
    ورنه بی آینه ات طـوطی گنگ چمنم
    /
    آنقدر عطر نگاه تو به شـعرم جان داد
    که پس از مرگ فقط یاس دمد از کفنم
    /
    باز ای سبزترین واژه بیا قافـیه باش
    تا غزل بشکفد از دامن دشت ودمـنم
    /
    سبز شو در غـزلم تا به سـبایم نبرند
    از سلیـمان غزل اشک عقیق یــمنم
    /
    من همانم که به هر پرسش برزخ با عشق
    باز هم نام تو را می شنوند از دهـنم
    /
    مهر تو آمده با شیر و به جان خواهد شد
    همچو عـشقی که سرشتند به مهر وطنم
    /
    بعد مرگم بدنم جای بلــــندی ببرید
    تا مـگر باد برد در وطـنم خاک تـنم *
    
    حسین دلجووو