خداوندا تو از درد
دل زارم خبر داری
منم ، دلتنگ و افسرده،
منم با یک کتاب بی غزل
، یک شعر بی واژه
منم ،، بی تو غریبی کنج
غربت با دلی مـُرده
منم ، یک دل که از سنگ است...... منم ، یک ترنم خاموش..
منو ، شبهای بارانی..... منو شب های تنهایی من، انسانم که هست فانی.
خداوندا تو آگاهی،
تو از درد دل زارم خبر داری....... منم ، در راس یک درد و پریشانی که چون ، برگم ، ولی زرد و پلاسیده،،
کنون ، هستم ، ولی همچو کلافی
در هم و خسته،
منم ، مُرده ، بدون تو منم بی روح
من و ، یک بغض پر باران
من و غمهای بی سامان
که، هستم من دراین زندان
با درد و ، زخمهای بی درمان،
ز تنهائی ، ز بیتابی،ز درد
و غم پریشانم
امیدی جز به درگاهت
نباشد توشه ی راهم
دراین ظلمت دراین دنیای ظلمانی، پناهم باش،،پناهم باش،،،،#آذریان
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 11 اردیبهشت 1402 09:59