مردمان این جهان را ، ریشه هایی واحد است
آدم است آن ریشه و روحش به موضوع شاهد است
خواه سیاه و زرد باشد چه سفید و گندمی
جملگی از شاخه ای واحد جدا گشتند ، همی
این زمین و کوه و دریاها از آن یک خداست
از برای سود استکباریان هر تکه اش از هم جداست
هر کجا مظلوم و محروم است حمایت
لازم است
از صمیم قلب به لطف حق عنایت لازم است
در طریق عشق ، باید داد مظلوم را ز بیدادش ستاند
در کنار بوسنی و روهینگیا و شهر زکزاکی بماند
با فلسطین همدل و با بند بحرین هم سخن
همره لبنان و افغان ، هم نوا با یار مظلومِ یمن
زیر نیلگون آسمان در هرکجا بذر محبت کشت کرد
مهر پاشید بر سیاه و ، برسفید و سرخ و زرد
در زمین و جنگل و دشت خیمه شادی نشاند
بر سیاه و بر سفید اشعار هم رنگی بخواند
عاشقانه یک صدا همدل نوایی نو سرود
بر سیاهان عشق ورزید از سفیدان دل ربود
بهر محرومان عالم گر چراغی ، عازم است
ظلمت شام وطن را شمع کوچک ، لازم است
یار دلها قبل هر چیز ، بر ضعیفان وطن باید رسید
بعد از آن بر یاری مستضعفان دیگر دنیا پرید
قاسم لبیکی شنبه 1400/8/۸ تهران
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 13 آبان 1402 11:46
حفیظ (بستا) پور حفیظ 13 آبان 1402 15:42
جناب لبیکی عزیز عالی بود
سروش اسکندری 13 آبان 1402 16:33
جناب لبیکی زیبا سرودید
کیوان هایلی 05 آذر 1402 07:41
درودتان باد جناب لبیکی بزرگوار
زیبا سرودید