زندگی بازی
هر روز در صحنه ی نمایش شروع می شود
من و تو
با همه ی سایه های موّجه
سر یک میز می نشینم
قهوه ی سرد و تلخ
ساعت خوابیده
قاب برعکس
ترس لباس سیاه من
از نگاه سفید تو
دیالوگ من چی بود؟
تو چی گفتی؟
این نمایش
پانتومیمه
از بازی خارج می شوم.
کات.
فیروزه سمیعی????
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 9
امیر عاجلو 31 تیر 1402 21:41
درود بر شما
فیروزه سمیعی 01 امرداد 1402 15:57
درودتان باد جناب عاجلو ادیب گرانقدر
به دیده مهر می نگرید
صمیمانه سپاسگزارم
نویسا و سبز باشید
فیروزه سمیعی 01 امرداد 1402 15:59
درودتان جناب مولوی ادیب گرانقدر
صمیمانه سپاسگزارم
نویسا و سبز باشید
کیوان هایلی 01 امرداد 1402 10:26
فیروزه سمیعی 01 امرداد 1402 16:00
درودتان باد جناب استاد هایلی ادیب گرانقدر
صمیمانه سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان
نویسا و سبز باشید
زهره فرمهینی 01 امرداد 1402 10:57
درود بر شما بسیار زیبا
فیروزه سمیعی 01 امرداد 1402 16:01
درودتان باد مهربانوی ادیب و گرانقدرم
به دیده ی مهر خواندید مهربانم
صمیمانه سپاسگزارم از توجه و حضور ارزشمندتان
نویسا مانید وسبز وسرفراز و درخشان
شیما رحمانی 02 امرداد 1402 15:39
درود فیروزه عزیزم همیشه خاص و جالب و نو ????????❤❤❤
فیروزه سمیعی 02 امرداد 1402 18:14
درودتان شیما جانم ♥️
دوست نازنینم
به دیده ی مهر می خوانید جانا
نویساو سبز باشید