ردپای ناتنی

ارسال شده در تاریخ : 16 آبان 1402 | شماره ثبت : H9427040

باخودم قد سالها عمری
یک عصا پای آهنی دارم
ریشه کرد و نشست درخونم
ردپا های ناتنی دارم

مادرم بی دلیل می پرسید
باز می گفت شاعری مادر؟
زندگی ازتو قد کشیده تَر و
تو چه فرز و چه ماهری مادر

درنگاه صبور فرزندم
گل سر، شعر، زعفران دیدم
من خودم را کنار این همه عشق
پیر بودم ولی جوان دیدم

پدرم ساده، کارگر زاده
ته جیبش همیشه خالی بود
از جوانیش هیچ یادش نیست
لب فرو بسته، جند سالی بود

تو تختم همیشه وهر روز
ضبط صوت و نوار لم داده
ذوق وشوقی حریف ذهنم نیست
خانه از وقت کار لم داده

داغ اخبار روزنامه شدم
مثل لحن وصدای نامه شدم
صفحه صفحه ورق نمی خوردم
خسته ازشعرو این ادامه شدم

انسیه فتح تبار
آبان ۱۴٠۲