شاعران
ابراهیم حاج محمدی
دفتر شعر فصلی از عمر
شعر کرونا ((۱)) و ((۲)) | ابراهیم حاج محمدی | شعر ایران

ابراهیم حاج محمدی

امتیاز اعضا:

کرونا ((۱)) و ((۲))

ارسال شده در تاریخ : 12 اسفند 1398 | شماره ثبت : H948594

کرونا((۱))

چون نمی خواست دهد برتله ای دُم کرونا
سر در آورد به یکبارگی از قُم کرونا

همچو صدام نه بل بدتر ازو همچو ترامپ
هجمه آورده به دینمایه ی مردُم کرونا

التزام عملی چون که ندارد به نظام
متلازم شده با حضرت کژدُم کرونا

منقرض می شود از باب تعارُض به یقین
منتفی می شود از بابِ تزاحُم کرونا

متلاطم شده خون در دل امّت که چرا
برده از روی لبِ غنچه تبسُّم کرونا

به گمانم که شد از روز ازل در همه دهر
بی پدر باعث‌ ایجاد تورُّم کرونا

رومیان هم شده بودند گرفتار بلا
رَم نمی کرد اگر از مُغبچه ی رُم کرونا

((شیخ ما گفت خطا بر قلم صُنع نرفت))
آفرین گفت بر این گونه تکلُّم کرونا

تا تَتَلمُذ کند از محضرِ اشیاخِ عجم
رفته قُم -- مرکز تعلیم و تعلُّم -- کرونا

شود آیا که بر او خوش گذرد، یک دو سه ماه
از همانجا نخورد محض خدا جُم کرونا؟

کرونا((۲))

پس که آورده بدر یک تنه قمپُز کرونا
می دهد یکسره بر مردمِ قم، پُز کرونا

سر در آورده ز قُم نزد اساتید بزرگ
فقه و عرفان کند انگار تَتَلمُذ، کرونا

رفته تجوید خودش را کند اصلاح و سپس
ضال ها را نکند زال تلفُظ کرونا

هر کجا فکر کنی پای نهد مثل هوا
نگذارد ابدا پا روی ترمُز، کرونا

بود در مشرق و مغرب سپس آمد مرکز
روی هر ماده و نر کرد تمرکز کرونا

بی خیال از غم هنگفت دلِ پیر و جوان
زنده نگذاشته در خطّه ی رُم، بُز کرونا

می تواند بتپاند تن تو در دل خاک
می شود رد شود از تنگه ی هرمُز کرونا

رّد پایی نگذارد ز خودش هیچ کجا
احتیاجیش نبوده ست به اگزوز کرونا

متواری شده از لشکر چنگیزِ مغول
شد پناهنده به آغوش گل رُز کرونا

می شود هر چه که هست از بشر و غیر بشر
همه در دخمه قرنطینه شود جز کرونا

مَلَک الموتِ مُدرنی ست که با خیره سری
شرر انداخته در حجره ی کُنقًذ، کرونا

مثل موجی که سر از پا نشناسد همه دم
کرده بر هیمنه ی صخره تجاوز کرونا

((مطلب شوخی پرواز ز موج گهرت))
اِذهَبِ الآنَ اِلَی قُم هیهُنا خُذ کرونا

ابراهیم حاج محمدی از دفتر : فصلی از عمر 13 اسفند 1398 3نظر

غزل عمومی طنز

تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5

نقطه نظرات

تعداد نظرات: 3 ارسال نظر جدید

نظر 3

امیر عاجلو 26 اسفند 1398 20:59
مجتبی جلالتی 08 فروردین 1399 19:20
خسرو فیضی 21 فروردین 1399 11:47

. با بهترین درودهایم
. استاد قلم هنرمندتان زیبا
. سروده ای را رقم زده است
.