بغض وقتی گل کند دنیا غمستان می شود
زحمت پائیز هم سهم زمستان می شود
پیش از اینکه در زمستان تنت شاعر شوم
دیده بودم شاعراز هر موج طوفان می شود
تو پر از لحن غریب بغض های ممتدی
عشق وقتی می رسد دنیا پریشان می شود
لای موهای تو من احساس را گم می کنم
لای موهای تو حتا عشق پنهان می شود
سر به زیری های من را پای حرمت می گذاشت
عشق گاهی علت زخم فراوان می شود
می توانی حس کنی شاعر چه دارد می کشد
از زمستانی که دارد سهم انسان می شود
روز های رفته را گاهی مرورش لازم است
غم میان خاطرات کهنه کتمان می شود
می رسد یک روز می فهمی اگر شاعر شوی
تک تک سلولهای غم غزلخوان می شود
#جابرترمک
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 18 بهمن 1399 15:07
درود بر شما
اکرم بهرامچی 19 بهمن 1399 00:10
درود بر شما استاد گرامی
مثل همیشه عالی بود
منصور آفرید 19 بهمن 1399 19:45
درود بر شما
غزلی شیوا و دلنشین