جواد مهدی پور

بگذر ..

ارسال شده در تاریخ : 04 بهمن 1401 | شماره ثبت : H9423568

بسمه تعالی

در قاب سبز عالم از نقش های فانی آیینه وار بگذر
از سنگلاخِ دنیا مانند آب جـاری در جویبار بگذر

ذاتِ جمالِ باقی در جلوه زار طاووس جویایِ رنگِ ساده ست
چشم از نگـاهِ واهی بردار تـا توانی آیینه وار بگذر

در باغ آفرینش یک میوه ی رسیده بر نخلِ آرزو نیست
از میوه های نارس در بوستان هستی ای خامکار بگذر

برگِ نشاطِ عالم با تیغِ خشم و نفرت خاکی به خون سرشته ست
چون باد بی تامُّل ، دامن بگیــر در دست از لاله زار بگذر

با کاروان دنیا ، عریان به چشم رهزن تیغ برهنه باشد
در موسم بهاران تابِ خزان نداری ، از برگ و بار بگذر

بنیادِ کاخِ طغیان ، چون گَرد روی صحرا پا در هوا ست دائم
ننشین در این بیابان ، مانندِ تُند باد از گَرد و غبار بگذر

خوابِ گرانِ غفلت از صبحِ عُمر تا شام ، دارد تو را زمین گیر
چون آه ، راست کُن قدّ بشکن سکوت غم را از نُه حصار بگذر

آبی که ماند در جو ، از هُرمِ بادِ هر سو آخِـر غبار گردد
دل را بزن به دریا ، چون سیل نوبهاران از کوهسار بگذر

هنگام باز گشت و پایان سیر و گشت ست ، بردار زاد خود را
دامنکشـــان سبکبال ، با چهره ی خزانی از نو بهـار بگذر