پدر یعنی غرور و بغض خسته
پدر یعنی دو دست پینه بسته
پدر یعنی اسیر بر دو راهی
میان خجلت و ماندن نشسته
پدر یعنی نیاز خانواده
بسان بادبان اما شکسته
نگاه خسته ای دارد ولیکن
دل او نازک است و خرد و خسته
به هر پینه که بر پیشانی اوست
ز میدان حوادث ها بجسته
به پشت خنده اش دردی نهان است
برای خنده ات از خود گسسته
مبادا در دلش #طوفان نمایی
که لبخندت بود او را خجسته
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 6
حمیدرضا عبدلی 03 اردیبهشت 1395 06:44
با سلام استاد بسیار عالی سروده اید موفق باشی
عباس یزدی(طوفان) 04 اردیبهشت 1395 06:37
سلام و سپاس
حسن کریمی 04 اردیبهشت 1395 07:51
جناب یزدی از خواندن سروده دلنشین شما در باره پدر بسیار لذت بردیم پاینده باشید
زهرا حسین زاده 04 اردیبهشت 1395 13:53
سلام بسیار عالی بود سروده تان
علیرضا خسروی 10 اردیبهشت 1395 10:16
درودها استاد
علی معصومی 27 اردیبهشت 1399 16:34
☆☆☆☆☆