بسمه اللطیف
نشان عشق
بدان این را که تا از من نشانی در جهان باشد
نشان عشق من در آن نشان خاطر نشان باشد
هزاران انعکاس از عمق فریاد دل عاشق
به ژرفای درون تیرگی استخوان باشد
تو را میخواستم از جان و دل در زندگی خود
پس از مرگم قرار عشق و مهر من همان باشد
حکایت گوی عشق من پس از مرگم در این دنیا
لهیب شعله های سرکش آتشفشان باشد
درون سینه ام بنگر که دریایی از آشوب
تلاطم های روحی غرق عشق بیکران باشد
چو روح عاشقم پرگیرد از این سینه تنگم
منادی در حدود بیکران کهکشان باشد
پس از مهدی بماند شعر وی جاوید در عالم
غزل هایش به هر سو بر زبان عاشقان باشد
مهدی رستگاری
یازدهم دی ماه سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
یکم ژانویه سال ۲۰۲۲ میلادی
(سروده در شب بداهه گروه «بداهه عاشقانه» و تکمیل آتی آن)
دفتر شعر روزگاران
۴۰۷
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 12 دی 1400 14:22
سلام ودرود
امیر وحدتی 15 دی 1400 13:26
درون سینه ام بنگر چه دریایی چه آشوبی.
غزل زیبای پر احساسی است.
درودی بیکران جناب رستگاری.
Milad Kaviani 15 دی 1400 23:04
درودها جناب رستگاری شاعر عزیز