بسمه اللطیف
دلسوخته
دل که از آتش عشق تو برافروخته بود
در تب آرزو و خواهش تو سوخته بود
به فنا رفتم و جان و دل من خاطر تو
هیچ گاهی به کسی غیر تو نفروخته بود
جور ایام هم از هر طرفی نازل شد
به دل من که به غم های تو آموخته بود
اشک هایم همگی قطره ای از دریای
خون دل بود که در قلب من اندوخته بود
نور چشمان مرا برد نگاهی خیره
که به عمری به ره آمدنت دوخته بود
ز مزارم بشنو خاک چنین می گوید
آن که می خواست تو را مهدی دلسوخته بود
#مهدی_رستگاری
هفتم تیر سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
بیست و هشتم ژوئن سال ۲۰۲۲ میلادی
دفتر شعر روزگاران
۷۶۵
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 10 تیر 1401 18:56
درود بزرگوار ا
حافظ کریمی 11 تیر 1401 05:29
درود و هزاران درود بر شما