بسمه اللطیف
خلواره امید
خورشید سرخ از صحنه این آسمان رفت
یک روز دیگر از شمار عمرمان رفت
در پوچی خُلواره امّید دیدیم
از دست ما یک قسمت دیگر ز جان رفت
در کنج دهشتناک حسرت از کف ما
گنج مراد و دامن بخت جوان رفت
دور بلا انگشتر است و ما نگینش
این ابتلا در آشکارا و نهان رفت
ای سوخته نسلی که در ناچاری خود
در این خرابه ماند و بس ناشادمان رفت
با خود به یاد آور زمانی را که مهدی
از کارگاه نابسامان جهان رفت
ماییم و معنای طلوع سرخ آفاق
کز شدت درماندگی از یادمان رفت
#مهدی_رستگاری
دهم بهمن سال یکهزار و چهارصد و یک خورشیدی
سی و یکم ژانویه ۲۰۲۳ میلادی
دفتر شعر روزگاران
۸۱۵
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 01 خرداد 1402 10:19
درود بر شما
مهدی رستگاری 01 خرداد 1402 14:36
درود و سپاس