ما بُت شکنانِ بت پرستیم

نظر 9

• 

  بهناز علیزاده   26 شهریور 1394 09:39

  سلام و درود بر شما بزرگمهر پدر و استاد عزیزم لذت می برم از اشعار فاخرتان مانا و نویسا باشید در پناه خدا
  • 

    طارق خراسانی   26 شهریور 1394 16:02

    سلام به نور چشمم
    
    
    
    سپاس از حضور پر مهرتان
    
    
    
    در پناه خدا
    
    
    
• 

  روح الله اصغرپور   26 شهریور 1394 11:40

  مــا ضـــدِّ دو و دو دســتــگـانیم
  درود بر استاد و شاعر و ادیب و فیلسوفِ سرزمینم
  لذت بردم
  
  • 

    طارق خراسانی   26 شهریور 1394 16:04

    سلام و بس درود به عزیز جانم
    حضرت راجی بزرگمهر
    
    به وجودت افتخار می کنم
    
    
    سپاس از حضور مشوقانه ی شما
    
    
    
    
    در پناه خدا شاد زی
    
    
• 

  احمد البرز   26 شهریور 1394 15:22

  سلام
  شعرتان را خواندم بسیار دلنشین بود
  احسنت
  • 

    طارق خراسانی   26 شهریور 1394 16:05

    سلام بر حضرت استاد البرز گرانقدر
    
    افتخاری نصیبم شده است که عزیزی گرانمهر چون شما اشعار حقیر را پیگیر هستند...
    
    
    سپاس از حضور گر متان
    
    در پناه حق
    
    
    
• 

  دادا بیلوردی   27 شهریور 1394 21:34

  درود و هزار احسنت بر اندیشه ی زیبای جناب طارق بزرگوار
  .
  .
  وحــدت شــده گفتگـوی طـارق
  مــا ضـــدِّ دو و دو دســتــگـانیم
  • 

    طارق خراسانی   28 شهریور 1394 08:54

    سلام بر امیر عشق
    حضرت دادای عزیزم
    
    
    خاقانی می فرماید:
    
    کوس وحدت زن در این پیروزه گند کاندر او
    از نوای کوسی وحدت، به نوایی بر نخاست
    
    راستی آنجا هم که در شعر ماه من فرموده اید رندانه ... بله نظرم حضرت آقا... ماه خراسان است...
    اصولن بیشتر ماه های من ایشان هستند...
    
    
    سپاس از حضور پرمهرت
    
    
    در پناه خدا شاد زی
    
    
    
• 

  طارق خراسانی   28 شهریور 1394 19:56

  نوع شعر: خوشه ای
  
  من به این شوریدگی ایکاش بلبل می شدم..،!
  // وز سر شیدایی ام هردم بَرِ گل می شدم..،//
  
  می سرودم روی گلهای قشنگ باغ را..،
  با دل و جان ناز هر گل را تقبل می شدم.،
  
  می نشستم درچمن با گلرخانِ باده نوش
  ناز شان را می کشیدم ، جامِ پُر مُل می شدم،
  «
  می گشودم پر ز مستی بر سر سرو و چنار.،
  می سرودم با صدای رود آهنگ هزار..،
  
  با چنین دلدادگی دل از جهان برکنده و...
  رخت هستی را به مستی نا کجا افکنده و...
  
  گر ز شیدایی درآیم.،؟ قصد این جان می کنم،
  عاشقم... مستم ..کجا این نکته کتمان می کنم.،
  »
  گَه به صحرا همدم آهو خرامان می شوم،
  با چمنزاران زمانی مونس جان می شوم.،
  
  گرد شمعی می زنم بال و پری پروانه وار..،!
  هم به شیدایی فدای جان جانان می شوم،
  
  خواه آب و خواه رود و خواه باران خواه گل..،
  گربگوید خاک ره باشم به قرآن می شوم
  «
  دلم آرامش خود داده ز دست
  و نمی دانم کیست
  در پس ِ پرده ی دل
  می زند نقشِ دل آشفتگی ام...؟