آن کسی که میخواند شعر خوب عرفان را
میکند مرور هر دم آیه های قرآن را
راهنمای انسان است آن پیام نورانی
آنکه خوانده میداند قدر آب و باران را
نغمه های دل از دل بر زبان شود جاری
هر کسی نمیداند جایگاه انسان را
آنکسی که شب خیزند عالمی دگر دارد
کرد ظفر گمان من قله های ایمان را
در کمال عقلانی بهتر است و والا تر
من گمان کنم با چشم دیده چشمه ساران را
هستی که موجود است در برابر چشم است
چشم او گمان دیده راز های پنهان را
بر ملا نخواهد کرد آنچه که او میداند
رازی هست در آن اسرار تا به آن دهد جان را
پیکری که عریان است جسم و جان ناظم هست
کس نشد به او محرم چون نخواسته درمان را
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 01 بهمن 1399 08:32
سلام ودرود
کاویان هایل مقدم 01 بهمن 1399 09:05