حسین خیراندیش

انتظار

ارسال شده در تاریخ : 19 اسفند 1399 | شماره ثبت : H9415306

عمر را میکرد نِگه بر سوی اودر انتظار
تا دهد آسایش و آرامش و با اعتبار
لذتی ازعمر نخواهد وقف بر خدمت نمود
ناجوانی و جوانی صرف شد بر روزگار
آن زمانی درد پیری بر زمینش میزند
گوشه ای افتاده است و میرود صبر و قرار
از سکوتی خشم یاران میشود هر دم ب جوش
آن که با خود جنگ دارد رفته ازآن اختیار
خاطرات تلخ و شیرین دفتری از بر گُل
مینویسد تا بماند بعد از آن یادگار
گه رود صحرا ‌ و گه زندان شود درخانه ای
تاکند وقت را تلف پیدا شود دیدار یار
تا دهن باز کرد زمین بلعید و شد آن نا پدید
آنچه باقی مانده از او بر کسی نیست افتخار
آب از آب تکانی یک دمی را هم نخورد
کس نفهمید بی ثباتی را در این شهر و دیار
ناظم از درگاه او درخواست ارامش نمود
تا که در یابد خدای ذُالجلال و پایدار