حبیب رضایی رازلیقی

پاییز زندگی

ارسال شده در تاریخ : 28 اسفند 1395 | شماره ثبت : H944824

( پاییز زندگی )

چین و چروک پیشونی موی سفید پشمکـی
اگر که کمرنگه نگاش لبخندش اما نمکــی

بانگاه امیدوارش خیره شده به دور دسـت
زنده کتاب تاریخه جوون ها رو یه آینه ست

فصل خزان عمرشه تکیـه زده به یـک عصـا
روزی اونم تو این گذر کودکی بود گریـز پا

نیمکتـای چوبـی پارک پذیـرای این مهمونـه
شادی بچـه هـای پارک تنهـا دلخوشـی اونـه

شد از اداره بازنشست بازم نشست کنج خونه
یاد میکنه جوونی شو دلش میگیره بهونـــه

راه ها براش طولانیه کوچیک شده دنیای او
چگونه وقتو پر کنه کم سو شده چشمای او

روح بزرگی دارد و اما نحیفه پیکـــــرش
زیر فشار زندگی شکسته است بال و پرش

نمیتونه گریه کنه خشکیده است اشکای او
خندیدنم سخته براش گرفته بغض راه گلو

اجل امان نداد و برد چند سالیـه همسر شو
تنها با سنگ قبر او پر میکنه تنــــهایی شو

سـری بـاو نمیزنـن اولاد بــــی وفـــــای او
پرندگـان پـارک شـده مونـس نالـه هـای او

نکرده اند بر ما جفا ما هم جـــفا پیشه نشیم
نگه داریم حرمتشون بریشه اش تیشه نشیم

دور بزن غرور تو نشکن دلش روبـــی صدا
اوخود شکسته در درون براش نشو یه ماجرا

درنگـاه بی رمقـش جوونهـــا رو پیامیــــه
کوتاهــه عمر جوونــی شادابـی رم پایانیــه

سفید میشه موی سیاه کمان میشه قد رشید
نعمتای این دنیا رو جاوید و ماندگار که دیـد

جوون توآینه میبینه او میبینه تو خشت خـام
خیالش آسوده بکن براش بذار سنگ تمـام

تو هرخونــه تبـرکــه وجــود نازنینشـــون
ببوس (حبیب ) دستشو گرامی دار عزتشون

............ حبیب رضائی رازلیقی