پلنگ گریه

ارسال شده در تاریخ : 07 آذر 1399 | شماره ثبت : H9413827

به دل شکستن من صد قبیله در کارند
برو که مثل تو در این قبیله بسیارند

از این پرنده ی بی پر نخواه قله ی قاف
عقاب ها همه از این مسیر بیزارند

نمی رسد به تو دست پلنگِ گریه ی من
به شوق ماه ، جهانی همیشه تب دارند

به شور بختی باران نخند و باور کن
که عاشقان تو یک عمر خنده می بارند

مرا ببر به دیاری که اهل آن هرشب
بجای نافله ، دل بر قصیده بسپارند

به سر سپردن این قوم می توان فهمید
که بر خلاف دل ، اهل ذوق بیمارند

رسیده ام به مقامی که بذر شعر مرا
مقربان غزل عاشقانه می کارند

#پرستش_مددی

۱۳۹۸.۰۴.۲۰

پرستش مددی از دفتر : محراب پرستش (۱۱ ) 07 آذر 1399 8نظر

غزل عمومی عمومی

تعداد آرا : 6 | مجموع امتیاز : 4 از 5

کاربرانی که این شعر را خواندند

نقطه نظرات

تعداد نظرات: 8 ارسال نظر جدید

نظر 8

امیر عاجلو 07 آذر 1399 15:48

لطیف و دلنشین
- پرستش مددی 08 آذر 1399 15:16
  
  درود و سپاس جناب عاجلو عزیز ،
  پایدار و برقرار باشید
کاویان هایل مقدم 08 آذر 1399 09:28

مرا ببر به دیاری که اهل آن هرشب
بجای نافله ، دل بر قصیده بسپارند

به سر سپردن این قوم می توان فهمید
که بر خلاف دل ، اهل ذوق بیمارند

هربار از چشمه جوشان کلام شما بسی طرف بر می بندم بانو
اندیشه تان پویا
- پرستش مددی 08 آذر 1399 15:18
  
  عرض ادب و احترام جناب هایل مقدم عزیز ،
  سپاسگزار مهر شما هستم ،
  برقرار و پایدار باشید گرامی
منصور آفرید 08 آذر 1399 13:11

بسیار بسیار زیبا ، آفرین
درود بر شما
- پرستش مددی 08 آذر 1399 15:20
  
  عرض ادب و احترام ،
  سپاس از لطف و مهر شما جناب آفرید گرامی ،
  برقرار و پایدار باشید
محمد مولوی 08 آذر 1399 19:41

سلام و درود
مجید ساری 08 آذر 1399 21:40

سلام ودرود مهربانوی هنر خانم مددی والامقام
از مرور قلم بسیارزیبا وعای تان حظ فراوان بردم
دستمریزاد استاد
سعادت یافتم
و آفرینهای بسیار تقدیمتان