جلجتا

ارسال شده در تاریخ : 03 خرداد 1395 | شماره ثبت : H943329

هیهات...
پرم در اوج پرواز سوخت.

مگر در من باور تکرار قصهء جلجتا بود؟
که از فراخنای بیابان بی فریادم
...................قساوت هزاریان را آواز دادم ؟
و درد خویش را برای تنهاترین ستاره این آسمان ابری گفتم ....

هیهات....
تمام راه ها را نرفته بسته دیدم
............... و تمام افق ها را ندیده ، تیره

در پی فریب خویش نبودم
........که مرگ بی تاج و گل و خار را
.................در خم گیسوان طلایی تو ، بیابم .

هیهات ...
.......آخر در من قصهء عروج مرد ......