نشستم روبروی قاب آئینه
.............................ترا دیدم
...........................که من بودی
به تو گفتم چه زیبایی
...........اگر از "من" برون آیی
.........تبسم کردم و دیدم تو خندیدی
به من گفتی ترا دیدم
.........ولی آیا تو "خود" دیدی ؟
سرت را لحظه ای با من تکان دادی
....................نخندیدی
........................فقط گفتی
بخود آی و بخود پرداز
..............که این تصویر
..........................پوشالیست
ترا آئینه ای باید
................برای دیدن سیرت
................نه اینسان محو آئینه
زدم با ضربتی آئینه بشکستم
.......هزاران چون "منی" امد
..................که در ذرات آئینه
.............همه خود نقش "من" بودند
ولی من در میان این همه تصویر
.................نمی دانم !!!
..........................کدامینم !!!
..............................عجب !!!
گـم گـشـتـه ام خـود را نـمی بـیـنـم !!!!
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 2
علیرضا خسروی 08 خرداد 1395 01:02
درود بر شما بانوی گرامی
پرستش مددی 08 خرداد 1395 03:14
سپاسگزارم جناب خسروی گرامی :