اندوه من اندازه ی یک آسمان شعر است
دنیای من گاهی مدار یک جهان شعر است
حجم دروغ زاغ ها ی خسته از طوفان
سر چشمه ی پیدایش یک کهکشان شعر است
پرهای سرخم یک نشان از زخمهایم داشت
در من همیشه زخم های بی نشان شعر است
این باغ در من می تکاند ذوق باور را
اندیشه ی تنهایی ام یک داستان شعر است
باران همیشه رونق یک عشق بی پرواست
اما همیشه بر تن گیلاسمان شعر است
محراب عشقم را نیایش های گل پر کرد
نبض " پرستش " بر تن "محراب" جان شعر است
پرستش مددی
۱۳۹۵.۱۱.۰۴
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 5
محمد جوکار 13 بهمن 1395 00:10
باران همیشه رونق یک عشق بی پرواست
اما همیشه بر تن گیلاسمان شعر است
درود و افرینت باد که زیبا قلم میزنی و نغز می سرایی
پرستش مددی 13 بهمن 1395 13:06
عرض ادب استاد گرانقدر
سپاسگزارم از لطف شما
طارق خراسانی 13 بهمن 1395 16:48
سلام و دورد بر خانم نیایش گرامی
مانند همیشه گرم و زیبا و نغز
در پناه خدا شاد زی
پرستش مددی 17 بهمن 1395 22:49
عرض ادب و احترام
سپاسگزار لطف شما هستم استاد خراسانی بزرگوار
علیرضا خسروی 13 بهمن 1395 21:33
درودها شاعر فرهیخته