این پنجره یک عمر به روی همه باز است
عمری ست فقط قبله ی هر راز و نیاز است
موهای تو شبگیر تر از طاقت دنیاست
مانند سر قصه ی عشاق دراز است
از سوختگان جز نفس دود نخواهید
غم حاصل یک عمر تب و سوز و گداز است
رو راست تر از آینه در شهر نباشد
تا جاده ی عشاق پر از شیب و فراز است
دنیا چو عروسی است که سیری نپذیرد
عمریست در اندیشه ی تقسیم جهاز است
در راه "پرستش" به شب افتاده مسیرم
هرچند دلم عاشق این راز و نیاز است
#پرستش_مددی
۱۳۹۶.۰۹.۲۵
@mehrabEparastesh
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 2
دادا بیلوردی 12 فروردین 1397 21:55
درود بر بانو مددی
محظوظ گشتم از احساس لطیفتان
علی معصومی 27 اردیبهشت 1399 14:25
☆☆☆☆☆