یک ثانیه لبخند

ارسال شده در تاریخ : 07 اردیبهشت 1397 | شماره ثبت : H946198

سایه ات از در و دیوار دلم بالا رفت
مثل هر واژه ، از آه غزلم بالا رفت

مادرم ، شعرِ تَر از هرچه غزل بر لب من
بارها از قد و بالای قلم بالا رفت

نفسم بند به یک ثانیه لبخند تَرش
بارها از نفس مشتعلم بالا رفت

مثل هر شاخه ی رُزهای شب بی کسی ام
سالها در غزل محتملم بالا رفت

ماه بود و شبِ احساس من و خنده ی باغ
از تنِ منقطع و منفصلم بالا رفت

حس من ، حس "پرستش" گر شهریست که شب
بارها از در و دیوار دلم بالا رفت

#پرستش_مددی

۱۳۹۶.۱۲.۱۷