بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و درود،
سروش شماره ی 3
خواب بودی که آفتاب دمید/
بعد، باران، چنان گلاب چکید/
دشت، گلزار گشت/
غنچه، بیدار گشت/
مِه، پدیدار گشت/
باز، خورشید مهربان کوچید/
خواب بودی، ولی نگو که نبود. //
سروش شماره ی 4
می شود عیب من، فراموشت/
باز باشد همیشه، آغوشت/
آفرین بر دل وفاکوشت/
من چگونه نباشم عاشق تو؟! //
سروش شماره ی 5
غنچه ای می شکفت و
می خندید/
همه جا را بهارگون می دید/
باد، پیش آمد و از او پرسید:/
"این جهان را چگونه می بینید؟" /
پاسخش را نداده، برچیدش. //
(محمدعلی_رضاپور)
سروش،
تا حدود زیادی جامع قالب های
دوبیتی، رباعی و سه گانی
و پلی ست میان شعر سنتی و شعر نو،
در گسترش قالب تازه و توانمند سروش،
سهمی داشته باشیم!
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 5
امیر عاجلو 17 خرداد 1399 16:36
درود بر شما
کرم عرب عامری 17 خرداد 1399 22:22
درودها عزیز
حامی شریبی 18 خرداد 1399 09:55
قلم ناب
و احساس بسیار ناب تر
همیشه شاعرانه است قلم و احساس نابتان
جناب استاد رضا پور گرامی
محمد علی رضا پور 18 خرداد 1399 17:02
س سلام ها و درودها و سپاس هایتان
عباس ذوالفقاری 19 خرداد 1399 13:41
سلام زیبا بود مخصوصا اخری