شاعران
بردیا امین افشار
دفتر شعر گلبرگ
شعر روزی که نیچه گریست | بردیا امین افشار | شعر ایران

بردیا امین افشار

روزی که نیچه گریست

ارسال شده در تاریخ : 24 امرداد 1399 | شماره ثبت : H9412123

نگاهش روی به زرتشت بود
پندار و گفتار و کردار نیک
به دنبال روزی اصیل می گشت
در ورای مدارهای الکترونیک

در خاطراتش می زد جَست
واگنر و اپرای ندیمه های اودین
گویی بدون سالومه هرگز
نمی گذاشت سر بر روی بالین

می اندیشید به فردا و انسان
در روزهای بسیار سخت بیماری
زندگی را کرده بود باور
نه در رویا ، در فعلی اختیاری

انگاره ها فرو میریخت
در قلب وسیعی که میکرد دَرد
گوئی انسان می یافت تجلی
در هویتی با نام اَبَر مَرد

آموخته بود از مکتب حافظ
پیاله گیر که عمر عزیز بی بدل است
رخنه کرده بود در همه جانش
ولی اجل به رهِ عُمر رهزن عمل است

در طوفانِ مغزی خسته
در هوایی که می شد زیست
باور کرد در تنهایی مردن را
روزی که نیچه گریست