کلامی نمی دوزم ،
از دستبند فشرده به دست
از زنجیر بسته به پا
بر ردای خِشتی اندیشه
می خواهم نظر کنیم ،
بر برگهای تقویم
بر دنیای درون
بر خلوتِ مغزِ تنها
وقتِ چالشِ ماست ،
اینکه بدانیم ...
با خود و در خود
تا کجا آزادیم ؟؟؟
تا کجا ؟
تا آنجا که بسازیم یک آبادی ؟
تا کجا ؟
شاید تا خودِ آزادی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 26 آذر 1400 03:08
درود بزرگوار ا
محسن جوزچی 26 آذر 1400 16:15
درود بر شما
بسیار زیبا سرودید
آزادی یک کلمه بسیار وسیع مانند عشق است که دست نیافتنی است
در تاریخ مدون برده داری در میان مذاهب ابراهیمی به رسمیت شمرده شده است