من اینجا پشت این دیوار بی جان ماه را کشتم
تمام آرزوهای تن و دلخواه را کشتم
همیشه با خودم در جنگ بودم دیر فهمیدم
چه ناغافل همین ده روزه ی کوتاه را کشتم
به قصد مقصد واهی و یک امید در کوری
تمام لذت در امتداد راه را کشتم
نبودی درددل با گوش های آب کردم تا
دل غمگین مادر مرده این چاه را کشتم
نمی خواهم همین فردا بگویم با پشیمانی
چرا این عشق بی اندازه ی بیگاه را کشتم
پوریا.م
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 1 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
ایرج قبادی
-
Moslem Ahangari
