شادی وُ شُورو شعرِ شب
شَه شآهدانی در طَرب
شهلای چَشمانی خُمار
اَنبوه ِدشتِ لاله ِ لب
شب را به روز رُخ فِشان
خآ موش دَشت ،در نورنآب
بُگذر زِ کوچه خامیم
پیرانه ِسرگردان شَباب
می بیش کَف را پُرنَما
از جام خود ریزان شراب
تا مُوعد ایم بر قرار
گَردم دو چَندانی خراب
کین مرغِ ناکامت نما
از سنگ طفلی بر سَبب
گر کام کامل می دهی
چنگِ عُقاب ناجی سبب
sher az pezhman13760520
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 21 امرداد 1399 11:55
درود بر شما
منصور آفرید 21 امرداد 1399 13:12
درود بر شما بسیار زیبا
محمد علی رضا پور 21 امرداد 1399 14:56
#شعر_سبز / #چندآهنگ
به نام
"شکّیّات، مشکوک اند"
هر صبح با صدای تو بیدار می شوم
با خنده های ناب تو
شیرین ترین غزل ها را
خریدار می شوم
قاصدک ها اگرچه بسیارند
می شود مستقیم از تو شنید
می شود دید و می شود بوسید
می توان با تمام جان خندید
آفتابگردان باید بود
به سوی آفتابی ترین مهر
ابرِ کوچنده در عشق
به پای مهربان ترین باران
آن گاه، راحت
آن وقت، پر طراوت
می شود بوسه شد وصال تو را
تو را
بله، خودِ تو را
شکّیّات، مشکوک اند
شطحیّات، گنگ و بی زبان
و از این واژه های نارس، دل می گیرد
و آهسته آهسته می میرد
زندگی، زندگانی
نصیب دلِ زنده است
باید ابر باران زا باشی
باید غنچه باشی و بشکفی با نگاهش
باید بشکافی مِه را
مگر می شود مهر، مهربان نباشد؟!
و باران، مهرباران؟!
شکّیّات، مشکوک اند
مفلوک اند
و در نگاه پاکان، پوک اند
نور، تاریک نیست
نور، اثبات می خواهد چه کار؟!
هر صبح با صدای تو بیدار می شوم
ای سراسر سُرور!
ای بی کران حضور!
ای اولین و آخرین حقیقت غزل!
ای نور!
لبّیک
سلامٌ علیک.
توضیحات
چندآهنگ یا سبز، گونه ای از شعر است که در آن، به جای یک وزن خاص (مثل شعر سنتی) ویا یک وزن کوتاه و بلندشونده و حداکثر کمی مُنعَطِف(مثل شعر نیمایی)،
چند وزن مختلف به کار می رود و بر این اساس هم می توان کلمات و عباراتی را که در وزن اصلی نمی گنجند، در آن گنجانید و هم می توان فضاهای عاطفی مختلفی را با تغییر وزن ایجاد کرد.
چندآهنگ یا شعر سبز، گونه هایی دارد و بطور کلی در میان شعر سنتی و همچنین در میان شعر سنتی و نو و همچنین در میان شعر نو به کار می رود و در گونه ی اخیر، چندآهنگ تر و منعطف تر از شعر نیمایی و موزون تر، قافیه گزین تر،
قاعده مند تر و در یک کلمه، زیباتر از شعر سپید است.
#محمدعلی_رضاپور (مهدی)
رضا زمانیان قوژدی 21 امرداد 1399 20:43
درود بر شما استاد خلیلی
شعر خیال انگیز و زیبایی است
دلمریزاد