علـم خـدا، به باغ جنــان می بــرد مـــرا
در آن بهشـت کون ومکان می بـرد مـــرا
گــر امـر او زِ طاعت خود کرده ام عمل
در آن مکـان خوش گذران می برد مـــرا
٭٭٭
دنیــای دون، به باد فنــا می دهــد مـــرا
وقتـی بخواهـد آن زِ جهـان می برد مـــرا
هرجا بَرَد به خواهش ودلخواه من که نیست
گر من فقان کنــم، زِ فقان می بــرد مـــرا
٭٭٭
دهــر دنــی ،به باد فنــا مـی دهــد مـــرا
در خاک این زمین جهــان می نهـد مـــرا
هرجا بَرَد به خواهش ودلخواه من که نیست
کــی دانـم از کجا به کجا می بــرد مـــرا
٭٭٭
خـــداونــدا تــو کــه آمــرزگـاری
منـــم بــر خـدمتــت ، خدمت گـزاری
هــر آن خــدمت که از دستـــم بــرآیـــد
من آن خــدمت نمایــم خوب جــاری
٭٭٭
خـــداونــدا به من دردی است کــاری
نــمی شایـــد از آن گــردم فــــراری
به هــر جایــی رَوَم، این درد من هـســت
چــو بگریــزم از این در هــر دیـــاری
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 27 فروردین 1401 13:56
درود بر شما
حسن مصطفایی دهنوی 29 فروردین 1401 06:51
سلام و درود
سپاس از حضور پر مهرتان
سربلند و پاینده باشید
محمد مولوی 27 فروردین 1401 14:51
سلام و درود
عالی
حسن مصطفایی دهنوی 29 فروردین 1401 06:51
درود ها استاد
نظر لطف شماست
سربلند و پیروز باشید
خدایش رحمت کند ، الهی امین