در دایـره دنیــا هـر قدر کـه گردیـــدم
علـم وادب و دانـش تا دیـدم و بـرچیـــدم
علم و ادب و دانـش در خلق جهان کم بود
حرفـش به زبان خلق می بود که بشنیـــدم
٭٭٭
در خلق همین دنیــا این مردم و سنجـیــدم
آن عدل خدایــی را در خلق نـمی دیــدم
آن عدل خداونـدی در جملـه زبانهــا بود
حرف فقط و تنهـا بشنیــدم و رنجیــدم
٭٭٭
بـه هـر فـردی که من خـدمت نـــمودم
غـلط کــرد آن و مـن آزاده بـــودم
خـدایـــا خـیـــر خـدمتـــگر هـمین بود
الـهــی پـیش از این من مُـــرده بـــودم
٭٭٭
بـه زجــر کس پــی خـدمــت رسیـــدم
خـیـانــت کــرد تـا از آن بـُریـــدم
ثـواب خـدمـتـــم یــارب هـمـیــن است
خـیـا نـــت آن کنــد من هــم بــبـیـنـــم
٭٭٭
مواظــب بــاش حــرف بــد نــجـویــی
ره غیـبـت اگــر بـاشــد نـپـویـــی
فراوان حـرفـهـا هـســت و دروغ است
دروغ و تـهـمـت و غـیـبت نـگـویـــی
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 10 خرداد 1401 09:26
درود بزرگوار ا
حسن مصطفایی دهنوی 19 خرداد 1401 07:06
سلام و درود استاد
سپاس از حضور پر مهرتان
سربلند و پاینده باشید
خداوند شاعر را رحمت فرماید الهی آمین
jalal babaie 11 خرداد 1401 22:09
زیبا بود استاد بزرگوار
حسن مصطفایی دهنوی 19 خرداد 1401 07:06
سلام و درود
سپاس از حضور پر مهرتان
سربلند و پاینده باشید
خداوند شاعر را رحمت فرماید الهی آمین