مَـشـــو گـویـنـــده حـرف دروغـــی
اگــر دانـــا دل و روشـــن فـروغـــی
مَـزن حـرفــی که بـر ملت دروغ است
در ایـن دنیــای پُــر حـرف و شـلوغـــی
٭٭٭
خـدایــا جـان من هــر گـه ربـــودی
بــر عـقـبـایـــت ره جـانــم گـشـــودی
بـه دنیـــا خـیـــری از کـارم نــدیـــدم
بــه عـقـبــی کار من آیـــا چـه بــــودی
٭٭٭
در دایــره دنیــا هـر قـدر که من گشتــم
نخـل ادب و علمـی از بهـر بشـر کشتــم
اسرار حقیقت را در علـم و ادب دیــدم
این نقـش حقیقـت را بنمودم و بگذشتــم
٭٭٭
این دل همیشـه بوده در آن اختیـار دوسـت
دایــم در اختیــار رخ گُل عذار دوسـت
کـی عاشق است رو به جهـان و تجملـش
شایق بُـوَد به گفتگوی خوشگوار دوسـت
٭٭٭
این دل که مایل است به عز و وقار دوست
خـود دل سپرده ی ره عهد و قرار اوست
در راه دوست مدت عمرش که می گذشت
سـر می نهـاد در ره هر رهگذار دوست
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 12 خرداد 1401 09:11
!درود
حسن مصطفایی دهنوی 19 خرداد 1401 07:07
سلام و درود
سپاس از حضور پر مهرتان
سربلند و پاینده باشید
خداوند شاعر را رحمت فرماید الهی آمین