« مرغ فضایی »
ای خلق چو من ، رهبر مخلوق جهانم
بر طعنه ی تیر کج مخلوق نشانم
با هر که نصیحت بـنمودم منِ ناصح
هشدار همانها بـزدن زخم زبانم
با هر که تکلّم3 کنم از نطق نکویی
مشتی ز تقلب بـزند آن به دهانم
با هر که ترحم کنم از دست سخاوت
با گمرهی اش آن بـشود آفت جانم
با خلق چه سازم ، چه شود زندگی من
فردی به جهان ، زندگی خود نـتوانم
با مرگ چو شهپر بـزند از بدنم روح
این روح خود از زجر خلایق بِـرَهانم
بر مرغ فضایی، قفس خاک چو تنگ است
از تنگی این خاک ، توان خود بـرهانم
قرآن بنمود است مکانم به بهشت است
بر منطق قرآن بُوَد این نطق و بیانم
در جنّت و فـردوس4 مکانم بُوَد آنجا
یارب چه کنم تا که خود آنجا بـرسانم
دیوانه نبودم منِ محزون5 که خدایا
از دست همین خلق ، من گریه کنانم
پرواز بکن ای حسن ،از مرکز این خاک
زین خاک چه خواهی، بنما تا که بدانم
٭٭٭
3- سخن گفتن 4- بهشت 5- غمگین
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
اعظم جعفری
-
حکیمه کمایی.دلتنگ
-
زهره معینی منفرد
-
علی سلطانی نژاد
-
سیامک عشقعلی
نظر 3
خسرو فیضی 08 فروردین 1399 13:33
. با بهترین درودهایم
. استاد گرامی طبق معمول سروده های جنابعالی
. یکی از دیگری زیباتر و شیواتر می باشد
. ایام بکامتان باد
.
حسن مصطفایی دهنوی 12 فروردین 1399 00:11
درود ها استاد
نظر لطف شماست
سربلند باشید
علی معصومی 21 فروردین 1399 17:27
درود ها بر شما
و
تبریک میلاد حضرت مهدی ع
☆☆☆☆☆☆